άδος (ἡ) [ᾰδ] vaisseau remorqué, particul. vaisseau de transport ou de charge, PD. N. 5, 2 ; HDT. 7, 25, etc. ; THC. 2, 91, etc. ; XÉN. Ath. 1, 20 ; AR. Eq. 171, etc.

Étym. ἕλκω.

άδος, ἡ, ship which is towed ; hence, trading vessel, merchantman, Pi. N. 5.2, Hdt. 3.135, 7.25, 137, Lys. 32.25 ; ἐν ὁλκάσιν ἢ πλοίοις Th. 7.7, cf. X. Ath. 1.20 ; ὁ. σιταγωγοί Th. 6.44 ; οἰναγωγοί Pherecr. 143.5, cf. Cephisod. 10 ; metaph, of women, AP 5.160 ; of Europa΄s bull, Nonn. D. 1.66. of stones, conveyed to the place of building, IG 11(2).199 A 79 (Delos, iii BC). ὁλκάς·… παρ’ Ἀλκμᾶνι ἀειδῶν (i.e. ἀηδών, cf. Hsch. s.v. ὁλκάς), Cyr. Coisl. 394 (Rh.Mus. 43.451).

άδος, ἡ (ἕλκω), ein Zugschiff, d.i. ein schweres Lastschiff, denn diese wurden gezogen, wie die holländischen Treckschuyten ; Pind. N. 5.2 ; Eur. Cycl. 503 ; καθορῶ τἀμπόρια καὶ τὰς ὁλκάδας, Ar. Eq. 171 ; Her. 7.25, 137 ; Thuc. 6.1 u. öfter ; Plat. Lach. 183d ; Folgde : πιστή, Add. 5 (VII.305); τῆς ὁλκάδος καταδύσης, Luc. Zeux. 3.
Bei sp.D. auch ὀλκάς geschrieben, s. Jacobs AP p. 19, 637.