'οῦ (ἡ) voie :
A au propre :
   I pass. : route, chemin : ὁδ. ἱππηλασίη, IL. 7, 340, route praticable aux chevaux ; ὁδ. λαοφόρος, IL. 15, 682, grand route ; ὁδ. ἀμαξιτός, PD. N. 6, 92, chemin carrossable ; ὁδ. βασιλική = λεωφόρος, PLUT. Demetr. 46, route royale, grand route ; ἡ ἱερὰ ὁδ. la voie sacrée d’Athènes à Éleusis, PAUS. 1, 36, 3 ; ἱρὴ ὁδ. HDT. 6, 34, la route sacrée vers Delphes ; ὁδὸν δεικνύναι, OD. 12, 38, montrer la route ; τὰς ὁδοὺς ποιεῖν, XÉN. An. 5, 1, 14, faire, càd. frayer les routes ; ἐχώρουν τὴν εἰς Θήϐας φέρουσαν ὁδόν, THC. 3, 24, ils s’avançaient par la route qui conduit à Thèbes ; sans ὁδός : ἐπορευόμην τὴν ἔξω τείχους, PLAT. Lys. 203 a, j’allais par le chemin hors du mur ; en parl. de route maritime, IL. 6, 292 ; ποταμοῦ ὁδός, XÉN. Cyr. 7, 5, 16, voie fluviale, lit d’un fleuve ; πρὸ ὁδοῦ, IL. 4, 382, etc. en poursuivant la route, en avant ; postér. c. προὔργου, profitable, avantageux : πρὸ ὁδοῦ εἶναι, ARSTT. G.A. 1, 8 ; LUC. Herm. 1, être utile ; p. suite, entrée, accès, OD. 13, 112 ; 22, 128 ;
   II act. route, marche, voyage par terre ou par eau, OD. 1, 315 ; 2, 256, etc. ; ὁδοῦ κατάρχειν, SOPH. O.C. 1019, se mettre en route ; ὁδὸν βαδίζειν, ATT. faire une route ; ὁδὸν ἥκειν, SOPH. Ant. 988 ; ou ἐξήκειν, SOPH. El. 1318, avoir fait la route, être arrivé ; τὰν νεάταν ὁδὸν στείχειν, SOPH. Ant. 807 ; ou τὴν πανυστάτην ὁδῶν ἁπασῶν βαίνειν, SOPH. Tr. 875, faire le suprême voyage, mourir ; τρίποδας ὁδοὺς στείχειν, ESCHL. Ag. 80, faire une marche à l’aide de trois pieds, en parl. de vieillards qui se soutiennent sur un bâton ; avec idée d’hostilité, marche offensive, campagne, incursion, IL. 1, 151 (sel. d’autres, marche en gén.), ESCHL. Sept. 714 ; p. anal. en parl. du vol des oiseaux, SOPH. O.C. 1314 ; en ces divers sens ὁδός se construit avec εἰς et l’acc. PLAT. Conv. 173 b ; ou ἐπί et l’acc. PLAT. Phædr. 272 c, etc. ; ou avec le gén. EUR. Hipp. 1197, etc. ;
B fig. voie, moyen, manière de faire qqe ch. PD. O. 8, 17 ; P. 3, 184 ; THC. 1, 122 ; SOPH. O.R. 310 ; abs. t. de philosophie c. μέθοδος : ὁδῷ, PLAT. Phædr. 263 b ; καθ' ὁδόν, PLAT. Rsp. 435 a, selon une méthode déterminée, méthodiquement.

➳ Ion. et épq. οὐδός, OD. 17, 196.

Étym. R. indo-europ. *sod-, marche.

'

ἡ (οὐδός once in Hom., Od. 17.196); of Place, way, road, Il. 12.168, 16.374, IG1². 878, al. ; ἱππηλασίη ὁ. Il. 7.340 ; λαοφόρος 15.682 ; ὁ. ἁμαξιτός Pi. N. 6.54 ; ὁ. ἱερά, to Eleusis, Paus. 1.36.3, cf. IG1². 881 ; βασιλικὴ ὁ. PPetr. 3 p. 65 (iii BC), PSI 8.917.8 (i AD) ; ποταμοῦ ὁ.
course, channel of a river, X. Cyr. 7.5.16 ; ὁ. ἀκοντίου Antipho 3.4.5 ; with expression of the direction, ὁδὸς ἐς… Od. 22.128 ; ἡ ὁ. ἡ εἰς ἄστυ Pl. Smp. 173b ; ἐπί… Id. Phdr. 272c ; τὴν εὐθὺς Ἄργους… ὁ. leading straight to Argos, E. Hipp. 1197 ; τῆς ἀληθείας ὁ. the way to truth, Id. Fr. 289 ; cf. νόστος 1.1. with Preps., πρὸ ὁδοῦ further on the way, forwards, Il. 4.382 (cf. φροῦδος) ; later, = προὔργου, profitable, useful, πρὸ ὁ. εἶναι πρός τι to be helpful towards…, Arist. Cael. 292b9, cf. Metaph. 1044a24 ; πρὸ ὁδοῦ γέγονεν Id. Pol. 1338a35, cf. D. Prooem. 34 ; κατ’ ὁδόν by the way, Hdt. 1.41, 111 ; κατὰ τὴν ὁ. along the road, Pl. Smp. 174d, cf. infr. III. 3 ; ἐκ τῆς ὁ. on his road, Hdt. 1.157 (but ἄνθρωπος ἐξ ὁ. ΄the man in the street΄, Eup. 25 D.) ; ἐν ὁδῷ on a road, Hdt. 1.114 ; ἐν τῇ ὁ. μέσῃ Id. 3.76 (but ἐν ὁ. καθελών Lex ap. D. 23.53, expld. by ἐν λόχῳ καὶ ἐνέδρᾳ by Harp. s.v. ὁδός) ; ὁδοῦ πάρεργον by the way, cursorily, Cic. Att. 5.21.13, 7.1.5, Gal. 11.607. ὁδός is freq. omitted, ἐπορευόμην τὴν ἔξω τείχους Pl. Ly. 203a ; ἡ ἐπὶ θανάτου, v. θάνατος ; cf. τηνάλλως. as an Action, travelling, journeying, whether by land or water, journey, voyage, Od. 2.285, 8.150, etc. ; τρίποδας ὁ. στείχει A. Ag. 80 (anap.); τὰν νεάταν ὁ. στείχουσαν S. Ant. 807 (lyr.) ; ὁ. ἄνω κάτω μία καὶ ὡυτή Heraclit. 60 ; also, expedition, foray, ὁδὸν ἐλθέμεναι Il. 1.151, cf. A. Th. 714 ; τριήκοντα ἡμερέων… ὁ. a thirty days’ journey, Hdt. 1.104, cf. 206 ; also ὅσον ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας ὁδόν Id. 3.5 (codd., ὁδοῦ edd.) ; ἄστρων ὁδοί E. El. 728 (lyr.); as acc. cogn. with Verb of motion, τὴν ὁ. ἣν Ἑλένην περ ἀνήγαγεν by or in which…, Il. 6.292 ; οὐρανοῦ τέμνων ὁ.… Ἥλιε, metaph from a ship, E. Ph. 1 (but in Prose ὁ. τέμνειν is to make a road, Th. 2.100, Pl. Lg. 810e) ; similarly where ὁ. is road, μέσην ἔρχευ τὴν ὁ. Thgn. 220 ; ὁ. χωρεῖν Th. 3.24 ; ἰόντες τὴν ἱρὴν ὁ., from Delphi, Hdt. 6.34. metaph, way or manner, πολλαὶ δ’ ὁ.… εὐπραγίας Pi. O. 8.13 ; γλώσσης ἀγαθῆς ὁδός A. Eu. 989 (anap.) ; θεσπεσία ὁ.
the way or course of divination, Id. Ag. 1154 (lyr.); μαντικῆς ὁ. S. OT 311 ; οἰωνῶν ὁδοῖς Id. OC 1314 ; σῶν ὁ. βουλευμάτων E. Hec. 744 ; γνώμης Id. Hipp. 290 ; λογίων ὁ. their way, intent, Ar. Eq. 1015 ; εὐτελείας ὁ. Jul. Or. 6.198d.
a way of doing, speaking, etc., τῆσδ’ ἀφ’ ὁδοῦ διζήσιος Parm. 1.33, cf. 8.18 ; τριφασίας ἄλλας ὁ. λόγων ways of telling the story, Hdt. 1.95, cf. 2.20, 22 ; but τριφασίας ὁ. τρέπεται turns into three forms, Id. 6.119 ; ἄδικον ὁ. ἰέναι Th. 3.64 ; ὁ. ἥντιν’ ἰών by what course of action, Ar. Pl. 506, cf. Nu. 75 ; ἢν ἔχομεν ὁ. λόγων Id. Pax 733 ; μία δὴ λείπεται… ὁ. Pl. Smp. 184b.
method, system, Id. Sph. 218d, Arist. APr. 53a2, al. ; ὁδῷ methodically, systematically, Pl. R. 533b, Stoic. 2.39, etc. ; so καθ’ ὁδόν Pl. R. 435a ; τὴν διὰ τοῦ στοιχείου ὁ. ἔχων ἔγραφεν Id. Tht. 208b (cf. διέξοδον 208a). of the Christian Faith and its followers, Act. Ap. 9.2, 22.4, 24.14. (Root sed- ΄go΄, in Skt. sad-, ā-sad- ΄come to΄, ΄reach΄, OSlav. choditi ΄go΄.)

ἡ, ep. auch οὐδός, Od. 17.196, auch Her. 2.7, der sonst nur ὁδός hat ; der Weg :
   1) der Pfad, die Straße ; ἐγγὺς ὁδοῖο, Il. 10.274 ; ἐν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ, 23.330 ; ἱππηλασίη, 7.340 ; ὁδῷ ἔπι οἰκία ναίων, an der Straße wohnend, 6.15 ; ὥστε μέλισσαι οἰκία ποιήσωνται ὁδῷ ἐπὶ παιπαλοέσσῃ, 12.168 ; λαοφόρος, die große Heerstraße, 15.682 ; die Bahn des Seefahrers, 6.292 ; πρὸ ὁδοῦ ἐγένοντο, sie gingen fürder des Weges, vorwärts, 4.382 (vgl. ὅταν πρὸ ὁδοῦ γένωνται Ael. H.A. 11.38 ; auch übertr., ὃ πρὸ ὁδοῦ σοι γένοιτ' ἂν ἐς τὰ μαθήματα, förderlich, Luc. Hermot. 1); ὁδὸν ἁγεμονεῦσαι, Pind. Ol. 6.25 ; ἁμαξιτός, N. 6.56 ; übertr., ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχειν, 1.25 ; σχιστὴ δ' ὁδός, Soph. O.R. 733 ; σύ μ' ἐξ ὁδοῦ πόδα κρύψον κατ' ἄλσος, O.C. 113 ; ὁδοῦ ἀτραπός, Ar. Nub. 76 ; u. in Prosa, ἰόντες τὴν ἱρὴν ὁδόν, Her. 6.34, ἡ ὁδὸς ἡ εἰς ἄστυ, Plat. Symp. 173b ; auch leicht zu ergänzen, ἐπορευόμην τὴν ἔξω τείχους, Lys. 203a ; ὁδῷ βαδίζειν, Dem. 25.10 u. sonst. Auch ποταμοῦ, das Flußbett, Xen. Cyr. 7.5.16.
   2) die Handlung des Gehens, Gang, Reise ; οὔ τοι ἔπειθ' ἁλίη ὁδὸς ἔσσεται, Od. 2.273 ; σοὶ δ' ὁδὸς οὐκέτι δηρὸν ἀπέσσεται, die Abreise, 2.285, 8.150 ; λιλαιόμενόν περ ὁδοῖο, 1.315 ; ὄφρα πρήσσωμεν ὁδοῖο, 2.404, daß wir die Reise vollenden ; τελεῖν ὁδόν, 2.256 ; ἦνον, 3.496 ; ὁδὸν ἐλθεῖν, einen Kriegszug machen, Il. 1.151 ; ἀπ' Ἄργεος ἦλθον δευτέραν ὁδόν, Pind. P. 8.44 ; μή τι πημανθῇς ὁδῷ, Aesch. Prom. 334 ; κατερητύσων ὁδόν, ἣν στέλλει, Soph. Phil. 1402 ; ἡ δ' ὁδὸς βραδύνεται, El. 1493 ; auch οἰωνῶν, vom Vogelfluge, O.C. 1316 ; τὰν νεάταν ὁδὸν στείχουσαν, d.i. den Todesweg, Ant. 801, wie βέβηκε τὴν πανυστάτην ὁδόν Trach. 872 ; vgl. Eur. Alc. 613 ; ἐκ μακρᾶς ἀναπεπαυμένος ὁδοῦ, Plat. Critia. 106a ; κατὰ τὴν ὁδόν, unterwegs, Prot. 314c.
   3) übertr., Mitteln. Weg, Etwas auszurichten, Art u. Weise ; πολλαὶ ὁδοὶ εὐπραγίας, Pind. Ol. 8.13 ; νόῳ ἔχει ἀλαθείας ὁδόν, P. 3.103 ; ὕβριος ἐχθρὰν ὁδὸν εὐθυπορεῖ, Ol. 7.91 ; γλώσσης ἀγαθῆς ὁδὸν εὑρίσκει, Aesch. Eum. 944 ; πολλὰς ὁδοὺς ἐλθόντα φροντίδος πλάνοις, Soph. O.R. 67 ; εἴ τιν' ἄλλην μαντικῆς ἔχεις ὁδόν, 311 ; σῶν ὁδὸν βουλευμάτων, Eur. Hec. 744 ; γνώμης, Hipp. 290 ; λογίων, Ar. Eq. 1010 ; u. in Prosa, ἔλεξαν περὶ τούτου τριφασίας ὁδούς Her. 2.20, ἐπιστάμεθα, οἵᾳ ὁδῷ οἱ Ἀθηναῖοι χωροῦσιν ἐπὶ τοὺς πέλας Thuc. 1.69, ἄδικον ὁδὸν ἰέναι 3.64, ὑπάρχουσι καὶ ἄλλαι ὁδοὶ τοῦ πολέμου 1.122, τὴν νῦν τετμημένην ὁδὸν τῆς νομοθεσίας Plat. Legg. VII.810e ; bes. ὁδῷ, καθ' ὁδὸν λέγειν, nach einem bestimmten Verfahren, methodisch, Phaedr. 263b, Rep. VII.533b ; τίνα δὴ ὁδὸν ἰών ; welchen Weg einschlagend ? auf welche Weise ? Xen. Cyr. 1.6.16, vgl. 24.

ὁδός, -οῦ, ἡ,
[in LXX chiefly (very freq.) for דֶּרֶךְ ;]
__1. a way, path, road: Mat.2:12, Mrk.10:46, Luk.3:5 al.; κατὰ τὴν ὁ., Luk.10:4, al.; παρὰ τὴν ὁ., Mat.13:4, al.; with genitive of person(s), (subj.), τὴν ὁ. ἑτοιμάζειν (fig.), Mat.3:3, Mrk.1:3, al.; with genitive term. (obj.), ἐθνῶν, Mat.10:5; τ. ἁγίων (figuratively), Heb.9:8; accusative, ὁδόν, with force of prep. (like Heb. דֶּרֶךְ; Bl., §34, 8; 35, 5), ὁ. θαλάσσης, Mat.4:15 (LXX).
__2. A traveller's way, journey: ἐν τ. ὁ., Mat.5:25, Mrk.8:27, al.; ἐξ ὁ., Luk.11:6; εἰς ὁ., Mat.10:10; τ. ὁδὸν πορεύεσθαι, Act.8:39; ὁ. ἡμέρας, Luk.2:44; ὁδὸν ποιεῖν (= cl., ὁ. ποιεῖσθαι; V. Field, Notes, 25), to make one's way, i.e. proceed on one's journey, Mrk.2:23.
__3. Metaph. (cl.; but esp. freq. in Heb.; see Cremer, 442ff.), of a course of conduct, a way of thinking or acting: Act.14:16, 1Co.4:17 12:31, Jas.1:8 5:20; τοῦ Κάϊν, Ju 11; τ. Βαλαάμ, 2Pe.2:15; εἰρήνης, Rom.3:17; ζωῆς, Act.2:28; ἡ ὁ. ἡ ἀπάγουσα εἰς τ. ζωήν (Dalman, Words, 160), Mat.7:14; τ. δικαιοσύνης, Mat.21:32; σωτηρίας, Act.16:17; αἱ ὁ. τ. θεοῦ (κυρίου), Act.13:10, Rom.11:33, Rev.15:3 (cf. Hos.14:9 Psa.94 (95):10, Sir.39:24, al.); ἡ ὁ. τ. θεοῦ (the way approved by God), Mat.22:16, Mrk.12:14, Luk.20:21; id., of the Christian religion, Act.18:26; so, absol., ἡ ὁ., Act.9:2 19:9, 23 24:22; of Christ as the means of approach to God, Jhn.14:6.
__4. Ellipsis of ὁ.: ποίας (sc. ὁδοῦ), Luk.5:19; ἐκείνης, ib. 19:4 (see Bl., §36, 13; 44, 1).
(AS)