faire route, le rég. indir. avec ἐπί, IL. 11, 569 ; Ps.-PLUT. Mus. 95 ; ou εἰς, HDN 7, 3, 9 ; διά et le gén. PAUS. 10, 22, 3 ; διά et l’acc. A.RH. 4, 272 ; rar. avec l’acc. seul : τὴν ἔρημον, PLUT. Eum. 15, traverser le désert.

Étym. ὁδός.

go, travel, ἐπὶ νῆας Il. 11.569 ; δι’ Ἀδραμυττίου X. An. 7.8.8 ; διὰ νυκτός POxy. 2153.21 (iii AD) ; κοινῶς ὁ. τινί Babr. 15.2 ; ἐξ ὑγιείας εἰς νόσον Arist. Fr. 41, cf. Hp. Decent. 18 ; c. acc. cogn., τὴν ἐπὶ Σμύρνης Hippon. 15.1 ; βιότου τρίβον ὁδεύειν Anacreont. 38.2. c. acc. loci, travel over, χθόνα πεζὸς ὁ. A.R. 4.1441 ; ὁ. τὴν ἔρημον Plu. Eum. 15 ; μέγαν οὐρανόν IG 14.2012A36 ; εἴκοσι… λυκάβαντας ὁδεύσας Epigr.Gr. 226.3 (Teos) ; — Pass., ὁδευομένη (with or without ὁδός) thoroughfare, highway, POxy. 1537.18 (iii AD), Stud.Pal. 20.117.6 (V AD). Pass., of Ravenna, γεφύραις καὶ πορθμείοις ὁδευομένη provided with thoroughfares by means of…, Str. 5.1.7.

gehen, wandern ; ἐπὶ νῆας, Il. 11.568 ; Xen. An. 7.8.8, bei Krüger ; Sp., wie Hdn. 7.3.9 ; τρίβον, Anacr. 38.2 ; Λιβύην, S.Emp. adv.rhet. 105.

ὁδεύω
(< ὁδός), [in LXX : 3Ki.6:12 A (metaph., הָלַךְ), Tob.6:5, Wis.5:7 (figuratively)* ;]
to travel, journey: Luk.10:33 (cf.δι-, συν-οδεύω).†
(AS)