έως (ὁ) tout ce qui sert à tenir, d’où :
      1 gourmette d’un casque, IL. 3, 371 ;
      2 boucle ou agrafe d’une ceinture, IL. 4, 132 ; 20, 414 ;
      3 courroie servant de poignée à un bouclier, POL. 18, 1, 4 ;
      4 barre ou verrou d’une porte, IL. 12, 121, 455, 460, etc. ; OD. 21, 47, etc. ; THCR. Idyl. 24, 49.

Étym. ἔχω.

έως, Ep. ῆος, ὁ, (< ἔχω) anything used for holding or fastening; band or strap for fastening the helmet under the chin, Il. 3.372. pl., fastenings or clasps of the belt, ὅθι ζωστῆρος ὀχῆες χρύσειοι σύνεχον 4.132, 20.414.
bolt or bar of a door, ἐπικεκλιμένας σανίδας καὶ μακρὸν ὀχῆα 12.121; θυρέων δ’ ἀνέκοπτεν ὀχῆας Od. 21.47, cf. Parm. 1.16, Theoc. 24.49; ὀ. θύρας Phld. Rh. 1.280 S. ; bolts holding the ἀγκῶνες in place in a war-engine, Ph. Bel. 72.31; νεῶν… ὀχῆας ships’ rudders, Opp. C. 4.59. ὀχῆες τῆς ὑστέρης, = ὄχοι II. 2, Aret. SD 2.11 (vv. ll. ὄσχιες, ὄχιες). = ὄχανον, οἱ ὀ. οἱ σκύτινοι Plb. 18.18.4.
axle, σφαίρης ἥ τ’ ἀμφὶς ὀχῆος ἀεὶ περιτέλλει Orph. Fr. 247.25.

ὁ, der Halter, Träger, jedes Werkzeug zum Halten, Tragen. Bei Hom. das Band od. der Riemen, womit der Helm unter dem Kinne festgebunden ward, Il. 3.372, die Spangen, die den Leibgurt zusammenhalten, 4.132, 20.414 ; σκύτινος τοῦ θυρεοῦ, wie ὄχανον, Pol. 18.1.4. – Gewöhnl. der Riegel, welcher die Torflügel von innen geschlossen hielt, δοιοὶ δ' ἔντοσθεν ὀχῆες εἶχον ἐπημοιβοί, Il. 12.455, dgl. ib. 121, 291, 460 ; θυρέων δ' ἀνέκοπτεν ὀχῆας, Od. 21.47, öfter ; Anacr. 31.7 u. einzeln bei a.Sp.