(f. -εύσω, ao. ὠχέτευσα, pf. ὠχέτευκα) dériver par un conduit, amener par un canal de dérivation, acc. HDT. 2, 99 ; au pass. HDT. 3, 60 ; fig. ESCHL. Ag. 867 ; PLAT. Leg. 666 a ;

Moy. m. sign. ANTH. 9, 162.

➳ Fut. moy. ὀχετεύσομαι, au sens pass. PHÉRÉCR. (Com. fr. 2, 316).

Étym. ὀχετός.

conduct water by a conduit or canal, τὸν ποταμὸν ὀχετεῦσαι Hdt. 2.99, cf. PPetr. 1 p. 78 (iii BC); metaph, ἐκ στομάτων καθαρὴν ὀχετεύσατε πηγήν Emp. 4.2; πῦρ ἐπὶ πῦρ ὀ. εἰς τὸ σῶμα Pl. Lg. 666a; ἡ φύσις τὸ αἷμα διὰ παντὸς ὠχέτευκε τοῦ σώματος Arist. PA 668a20; — Med., ῥοῦν ὀχετευσάμενος AP 9.162; — Pass., to be conducted, conveyed, ὕδωρ ὀχετευόμενον διὰ σωλήνων Hdt. 3.60; πρὸς οἶκον ὠχετεύετο φάτις A. Ag. 867; ὀχετεύσομαι in pass. sense, Pherecr. 130.8.
construct as a conduit, τίς ὁ ὀχετεύσας τὰς φλέβας ; Corp.Herm. 5.6.

in eine Rinne, einen Kanal führen, durch einen Kanal ableiten, eine Wasserleitung führen, ποταμὸν ὀχετεῦσαι, Her. 2.99, u. pass., ὕδωρ ὀχετευόμενον, 3.60. – Uebertr.: ὡς πρὸς οἶκον ὠχετεύετο φάτις, Aesch. Ag. 841 ; Plat. πῦρ ἐπὶ πῦρ ὀχετεύειν εἰς τὸ σῶμα, Legg. II.606a ; Sp. – Im med., Ep.adesp. 387 (IX.162).