οῦ (ὁ) :
   I petit-lait, OD. 9, 222 ; 17, 225 ; ARSTT. H.A. 3, 20, etc. ;
   II p. ext. :
      1 partie séreuse du sang, toute sérosité, PLAT. Tim. 83 c ;
      2 liquide séminal, PLUT. M. 981 f.

➳ Ion. οὐρός, NIC. Th. 708 ; ANTH. 9, 361.

Étym. R. indo-europ. *ser-, couler ; cf. lat. serum, sscr. sará-, coulant, liquide.

ὁ, the watery or serous part of milk, whey, ναῖον δ’ ὀρῷ ἄγγεα πάντα Od. 9.222 ; ὀρὸν πίνων 17.225, cf. Hp. Mul. 1.29, Acut. 2, Arist. HA 521b27, al., Eust. 1626.1, 1818.23.
the watery part or serum of the blood, Pl. Ti. 83d.
the watery part of wood-tar, ὀρὸς πίσσης Hp. Ulc. 12, Thphr. HP 3.9.2, Paul.Aeg. 3.74. σπερματικὸς ὀρός seminal fluid, Placit. 5.23; — the form ὀρρός is f.l. in Hp. ll. cc., Arist. l.c., Ruf. Ren. Ves. 14, etc. ; the form οὐρός was coined by Nic. Th. 708. (Cf. Skt. sarás, Adj. ΄fluid΄, Lat. serum.)

ὁ, die Molken, der wässerige Teil der geronnenen Milch, serum ; ναῖον δ' ὀρῷ ἄγγεα, Od. 9.222 ; ὀρὸν πίνων, 17.225 ; Eust. erkl. ἡ τοῦ γάλακτος ὑποστάθμη od. ὑδατώδης τοῦ γάλακτος ὑπόστασις, Arist. H.A. 3.20 ; Theophr. u. A.; – auch der wässerige Teil des Blutes, φλέγματος, Plat. Tim. 83d, vgl. ὀρρός ; u. des Teeres, sonst ὀρόπισσα ; u. übh. eine Feuchtigkeit, ὁ σπερματικὸς ὀρρός, Plut. placit. phil. 5.23.