ή, όν :
      1 creusé, IL. 9, 67, etc. ; EUR. Tr. 1153 ; XÉN. An. 1, 7, 14, etc. ;
      2 tiré de la terre, minéral, fossile, ARSTT. Nic. c. 13 ; POL. 34, 10, 10 ; ATH. 331 c.

Étym. vb. de ὀρύσσω.

ή, όν, dug, formed by digging, τάφρον ὑπερθορέονται ὀρυκτήν Il. 8.179, al., cf. X. An. 1.7.14; opp. a natural channel, στόματα, opp. ἰθαγενέα, Hdt. 2.17 ; λίμνη ib. 149; τάφος E. Tr. 1153 ; εἴσοδοι X. An. 4.5.25 ; ἀποθῆκαι ὀ. ὑπόγειοι Plu. 2.770e.
dug out, quarried, of stone or metal, τὰ ὀ., opp. τὰ μεταλλευτά, Arist. Mete. 378a20; ὀ. χρυσός Plb. 34.10.10 ; ἅλες Gal. 11.694 ; ἅλς Dsc. 5.109 ; ἰχθῦς ὀ. fish taken by digging in sand, such as sand-eels, Arist. Mir. 835b16, Thphr. Fr. 171.7, cf. Ath. 8.331c, Archestr. Fr. 22.

gegraben ; τάφρος, Il. 16.369, öfter in derselben Vrbdg ; τάφος, Eur. Troad. 1153 ; ὀρυκτὴ τάφρος, Xen. An. 1.7.14 ; Sp., χρυσός, durch Bergbau gewonnenes Gold, Pol. 34.10.10, ἰχθῦς, fossile Fische, Ath. VII.331, vgl. auch 325e.