η, ον [ῐ] porté à la colère, irascible, HPC. Epid. 1, 955 ; XÉN. Eq. 9, 7 ; PLAT. Rsp. 405 c ; ARSTT. Rhet. 2, 2, 4.

• Cp. -ώτερος, PLUT. M. 457 b ; sup. -ώτατος, PLUT. M. 457 c.

Étym. ὀργή.

η, ον, (ὀργή II) inclined to anger, irascible, Hp. Epid. 1.19, X. Eq. 9.7, D. 6.33, Arist. EN 1108a7; Comp. -ώτερος Id. Cat. 10a7, Phld. Ir. p. 74 W., J. AJ 15.7.4 (v.l. -αίτερος). Adv. -λως, ἔχειν to be angry, D. 21.215 ; τινι with one, Id. 45.67 ; ἐπί τινι Paus. 8.25.6 ; διατίθεσθαι Phld. Ir. p. 42 W. ; neut. as Adv., ὀργίλον βλέπειν Jul. Or. 3.103b, Lib. Or. 62.24 ; Comp. -ώτερον J. BJ 3.2.3.

zum Zorne geneigt, jähzornig ; neben χαλεπή, Men. bei Stob. fl. 72.2 ; Plat. Rep. III.405c ; Arist. eth. 4.5 sagt οἱ ὀργίλοι ταχέως μὲν ὀργίζονται καὶ οἷς οὐ δεῖ καὶ ἐφ' οἷς οὐ δεῖ καὶ μᾶλλον ἢ δεῖ – So heißt auch Bacchus, Hymn. (IX.524.16), wahrscheinlich in Beziehung auf die Orgien.
• Adv., ὀργίλως ἔχειν τινί, = ὀργίζομαι, Dem. 24.211, 215 u. öfter, wie Luc. u. a.Sp.

ὀργίλος, -η, -ον
(< ὀργή), [in LXX: Pro.22:24 29:22 (חֵמָה), etc. ;]
inclined to anger, passionate: Tit.1:7.†
(AS)