α, ον, c. ὀρεινός, IL. 22, 93 ; OD. 10, 212, etc. ; SOPH. Ph. 391 ; EUR. Hec. 1058, Bacch. 1141, etc.

α, ον, poet. for ὀρεινός, epith. of a snake, Il. 22.93 ; of wolves and lions, Od. 10.212 ; ὀρεστέρα παμβῶτι γᾶ S. Ph. 391 (lyr.); παρθένος E. Tr. 551 (lyr.); ἀγρευτῆρες Oppian. H. 4.586. (Posit. Adj. formed from ὄρος (τό), opp. ἀγρότερος from ἀγρός.)

poet. = ὀρεινός (kein Kompar., wie Philoxen. beim EM. es, von ὀρήεις, für ὀρηέστερος erklärt); Beiwort des Drachen, Il. 22.93, der Wölfe u. der Löwen, Od. 10.212 ; ὀρεστέρα παμβῶτι γᾶ, Soph. Phil. 391, Rhea ; ὄρειος θήρ, Eur. Hec. 1058 ; λέων, Bacch. 1139 ; κάπροι, Or. 1460.