ὀμϐρέω-ῶ :
   I intr. pleuvoir, HÉS. O. 413 ; A.RH. 3, 1399 ; LYC. 79 ;
   II tr.
      1 laisser couler, faire couler, PHIL. 1, 402, etc. ; NONN. D. 2, 33 ;
      2 mouiller, humecter : τι δακρύοις, ANTH. 7, 340, qqe ch. de ses larmes.

Étym. ὄμϐρος.

rain, μετοπωρινὸν ὀμβρήσαντος Ζηνός when the latter rain of autumn comes, Hes. Op. 415, cf. A.R. 3.1399, Lyc. 79. trans., rain or shower down upon, ἀγαθὸν ὀ. τινί Ph. 1.402 ; πηγὰς γάλακτος ὀ. ἐν μαστοῖς Id. 2.397, cf. Nonn. D. 2.33.
bedew, wet, δακρύοις λάρνακα AP 7.340. ὀμβρεῖ· ἀτιμάζει, ὑπερισχύει, αὔξει, πιαίνει, πλήθει, Hsch.

regnen ; μετοπωρινὸν ὀμβρήσαντος Ζηνός, wenn es im Spätherbst regnet, Hes. O. 417 ; sp.D., wie Ap.Rh. 3.1399. – Auch trans., beregnen, Philo u. a.Sp.; u. übertr., benetzen, δακρύοις ὀμβρήσας λάρνακα, Ep.adesp. 665 (VII.340).