ή, όν [ῐγ]
      1 qui concerne l’oligarchie, THC. 6, 60 ; 8, 72 ;
      2 de nature oligarchique, POL. 6, 9, 3 ;
      3 partisan de l’oligarchie, ISOCR. 169 e ; PLAT. Rsp. 553 e ; ARSTT. Nic. 5, 6.

• Cp. -ώτερος, ARSTT. Pol. 3, 10, 5.

Étym. ὀλιγαρχία.

ή, όν, oligarchical, ὀ. κόσμος Th. 8.72 ; ξυνωμοσία Id. 6.60 ; δίκαιον, νόμος, Arist. Pol. 1280a8, 1281a37 ; πολιτεῖαι ib. 1288a22 ; [πόλις] ib. 1316b7 ; τοῦτο ὀλιγαρχικώτερον ib. 1281a33. Adv. -κῶς Pl. R. 555a, D. 15.33. of persons, inclined or devoted to oligarchy, And. 4.16, Lys. 25.8, Pl. R. 545a, al. ; οἱ ὀ., opp. οἱ δημοκρατικοί, Arist. Pol. 1280a27.

ή, όν, die Oligarchie betreffend, von Menschen, oligarchisch gesinnt, für die Herrschaft Weniger geneigt ; Thuc. 8.72 ; Plat. Rep. VIII.553e ; καὶ μισόδημος, Andoc. 4.16 ; Folgde.
• Adv., Plat. Rep. VIII.555a.