εως (ἡ) [ῑῡ]
   I act. action d’asseoir, d’où :
      1 action de fonder, de bâtir (un temple, PLAT. Rsp. 427 b, Leg. 909 e, une ville, PLUT. Rom. 9) ;
      2 action d’élever (une statue) DH. 2, 18 ;
   II pass. :
      1 assiette, consistance, PLUT. M. 651 d ;
      2 monument fondé, d’où demeure, résidence, STR. 383 ; PLUT. M. 408 a ; ou statue, ANTH. 6, 253 au pl.

➳ [ῑῠ] ANTH. l. c.

[ῡ] εως, ἡ, founding, foundation, esp. of temples, ἱερῶν σεις Pl. R. 427b, cf. IG2². 337 (iv BC); abs., Pl. Lg. 909e; ἕ. ξοάνων setting up of statues, D.H. 2.18; πόλεως ἵδρυσιν λαμβανούσης Plu. Rom. 9. Ἑρμέω ἱδρύσιες statues of Hermes, AP 6.253 (Crin.).
settlement, abode, Str. 8.7.1, Plu. 2.408a; metaph, οὐκ ἔχειν ἵ. ib. 651d, etc. [ῠ only in later Poets, AP l.c.]

[ῡ], ἡ, das Gründen, Aufrichten, bes. von Tempeln u. Götterbildern, ἱερῶν Plat. Rep. IV.427b, ἱδρύσεις ὑπισχνεῖσθαι θεοῖς καὶ δαίμοσι Legg. X.909e ; ξοάνων Dion.Hal. 2.18, a.Sp.; – der Sitz, ζητήσαντες ἕκαστος ἵδρυσιν αὑτῷ Strab. VIII.383 ; Plut.
[Crinag. 7 (VI.253) braucht υ kurz.]