ου (τὸ) [ῑτ] sorte de pain d’épice au miel et au sésame, ANACR. 16 ; d’ord. au plur. SOPH. fr. 199 ; ATH. 646 d ; DH. 1, 55, etc.

(on the accent v. Hdn. Gr. 1.357, al.), τό, a kind of cake (πεμμάτιον λεπτὸν διὰ σησάμου καὶ μέλιτος γινόμενον Ath. 14.646d, but cf. πλακοῦντες, σησαμοῦντες, ἴτρια Ar. Ach. 1092, μελιτώμασι καὶ ἰτρίοις Dsc. 4.63), Anacr. 17, Hp. Acut. (Sp.) 72, Anon.Lond. Fr. 2.3, POxy. 736.50; freq. in pl., Sol. 38, S. Fr. 199, Archipp. 9, prob. in Herod. 3.44; ἴτρια, τραγήμαθ’ ἧκε, πυραμοῦς, ἄμης Ephipp. 8.3; later, of any cake, ἴτρια καρποῦ πεποιημένα πυρίνου D.H. 1.55; of the Roman libum, πλακοῦς ἐκ γάλακτος ἰτρίων καὶ μέλιτος Ath. 3.125f.

τό, gew. im plur., eine Art Kuchen, mit Sesam u. Honig bereitet, Ath. XIV.646d, vgl. XI.472e ; Soph. frg. bei Ath. a.a.O.; Ar. Ach. 1057 ; Dion.Hal. 1.55. Den Akzent bestimmt so Arcad. p. 119, also nicht ἰτρίον.