ου (ὁ) [ῑλ] tournoiement, d’où :
   I vertige :
      1 au propre, HPC. Aph. 1247 ; PLAT. Rsp. 407 c ; particul. vertige de l’ivresse, A.RH. 4, 142 ;
      2 confusion, trouble, PLUT. M. 1068 c ; joint à σκοτοδινία, PLAT. Leg. 892 e ;
   II colique, NIC. Al. 610 (var. εἴλιγγος).

Étym. cf. ἴλιγξ.

ὁ, (< ἴλλω, εἴλω) spinning round; esp.
swimming in the head, Hp. Aph. 3.17 (pl.), Pl. R. 407c (pl.); σκοτοδινίαν ἴλιγγόν τε ἐμποιεῖν τινι Id. Lg. 892e; also, disturbance of the bowels, Nic. Al. 597. in pl., eddies or wreaths of smoke, A.R. 4.142.
whirlpool, Procop. Goth. 4.6.
agitation of mind, Plu. 2.1068c; — also written εἴλιγγος, A.R. l.c., Nic. l.c., Plu. Caes. 60, and codd. Pl.

ὁ (ἴλλω, εἴλω), das Drehen, der Schwindel, wo sich Alles mit dem Menschen umzudrehen scheint ; Hippocr.; κεφαλῆς τινας διατάσεις καὶ ἰλίγγους Plat. Rep. III.407c ; μὴ σκοτοδινίαν ἴλιγγόν τε ὑμῖν ἐμποιήσῃ Legg. X.892e ; Sp., wie συγχύσει καὶ ἰλίγγῳ κατειλημμένος Luc. Nigr. 35 ; Verwirrung, Plut. adv. stoic. 20.
Bei Ap.Rh. 4.142 u. a.Sp. auch εἴλιγγος.