ου (τὸ) toile, particul. :
      1 voile de vaisseau, d’ord. au pl. IL. 1, 480 ; OD. 2, 426, etc. ; EUR. Hel. 1475 ; AR. Ran. 1000 ; rar. au sg. IL. 1, 481 ; PLAT. Parm. 131 b, etc. ; particul. voile latine, càd. oblique aussi bien que carrée, EUR. I.T. 1134 ; ἱστίοις πλήρεσιν, PHILSTR. V. soph. 1, 25, à voiles pleines, càd. gonflées par le vent ; ὅλοις ἱστίοις, SYN. 37, avec les voiles entièrement déployées, càd. avec toute la surface exposée au vent ;
      2 couverture, vêtement, tissu, SPT. Ex. 27, 9, 15.

Étym. ἱστός.

τό (Dim. of ἱστός in form only), web, cloth, sheet; hence in pl., hangings, LXX Ex. 27.9, 15; as a measure, piece, PRyl. 70.25 (ii BC); but, from Hom. downwds., sail, mostly in pl. ἱστία, ἕλκον δ’ ἱστία λευκὰ… βοεῦσιν they hauled them up with ox-hide ropes, Od. 2.426; τέταθ’ ἱστία the sails were spread, 11.11, cf. Pi. N. 5.51; ἱστία στέλλεσθαι, μηρύεσθαι, καθελεῖν, to lower or furl sail (v. sub vocc.); λύειν Od. 15.496; ἱστίοισι χρᾶσθαι Hdt. 4.110; ἄκροισι χρώμενος τοῖς ἱστίοις Ar. Ra. 1000; prov., πλήρεσιν ἱ. under full sail, with all one΄s might, Philostr. VS 1.25.5, cf. Suid. ; rarely in sg., ἐν δ’ ἄνεμος πρῆσεν μέσον ἱστίον Il. 1.481; ἐξίει ἱ. ἀνεμόεν Pi. P. 1.92; ἱστίῳ καταπετάσαι τινά Pl. Prm. 131b, cf. PMagd. 11.7 (iii BC).

τό (eigtl. dim. von ἱστός), das Gewebe, Sp.; bei Hom. immer die Segel, gew. im plur., ἀνὰ δ' ἱστία λευκὰ πέτασσαν Il. 1.480, aufziehen, vgl. ἐντίθεσθαι, ἀνερύειν ; auch ἕλκειν, Od. 2.426 ; ἐν δ' ἄνεμος πρῆσεν μέσον ἱστίον Il. 1.481 ; ἱστία μὲν στείλαντο ib. 433, einziehen ; τέταθ' ἱστία, die Segel waren angespannt, Od. 11.11 ; so auch Pind., ἀνὰ ἱστία τεῖναι N. 5.51 ; οὖρος ὑπέστειλε ἱστία I. 2.40 ; ἀνεμόεν ἱστίον P. 1.92 ; ὥσπερ ἱστίοις ἐμπνεύσομαι τῇδε Eur. Andr. 555 ; κατὰ μὲν ἱστία πετάσατε Hel. 1475 ; ἱστίοις ἄκροις χρῆσθαι Ar. Ran. 998 ; ἱστίῳ πλήρει πλεῖν Poll. 1.106 ; selten in Prosa, ἱστίῳ καταπετάσας πολλοὺς ἀνθρώπους Plat. Parm. 131b ; Plut. Thes. 17 u. Sp.

any web, a sail , ἱστία στέλλεσθαι, μηρύεσθαι, καθελεῖν to lower or furl sail , (Odyssey by Homer); ἄκροισι χρῆσθαι ἱστίοις to keep the sails close-reefed, (Aristophanes Comicus) (ML)