ά, όν [ῐᾰ] gai, joyeux, enjoué en parl. de pers. XÉN. Mem. 2, 7, 12 ; ἱλαρὸν βλέπειν, ANTH. 12, 159 ; PHILSTR. 788, avoir l’air joyeux ; en parl. de choses (lumière, chant) AR. Ran. 455 ; ATH. 697 d ; LUC. Cal. 24, etc. ; τὸ ἱλ. PLUT. Syll. 34 ; ATH. 624 d, gaîté, enjouement.

• Cp. -ώτερος, SUID.

Étym. ἱλάσκομαι, cf. ἵλαος.

ά, όν, (< ἵλαος) cheerful, merry, φέγγος Ar. Ra. 456 (lyr.); ἱλαροὶ ἀντὶ σκυθρωπῶν X. Mem. 2.7.12; ἱλαρὸς ἴσθι Thphr. Char. 17.9, ἱλαρὸν βλέψαι AP 12.159 (Mel.), cf. Phld. Mus. p. 85 K., Philostr. Im. 1.16; ἱ. δότης 2 Ep. Cor. 9.7, cf. LXX Pr. 22.8; in later Greek, = ἵλεως, gracious, PMagLeid. W. 14.12, etc. ; τὸ ἱ., = ἱλαρότης, Plu. Sull. 34, Heraclid. Pont. ap. Ath. 14.624d; ἱλαρωτέρα ἀγγελία more cheerful news, Jahresh. 23 Beibl. 283 (Ephesus). Adv. -ρῶς X. Ap. 33, LXX Jb. 22.26, Phld. Mus. l.c., Plu. Ages. 2. of blood, quick-pulsing, Philostr. Gym. 48 (Comp.). of imitation gold, bright, PLeid. X. 17 (iii/iv AD). Adv. ἱλαρῶς (leg. ἱλαρῷ) ib. 87.

(vgl. ἵλαος), heiter, fröhlich ; φέγγος, frohe Tageshelle, Ar. Ran. 455 ; Antiphan. Ath. VI.238b ; ἀντὶ σκυθρωπῶν ἱλαραὶ ἦσαν Xen. Mem. 2.7.12 ; διάλεκτος Dion.Hal. vi Dem. 8 ; ᾄσματα Ath. XV.697d ; oft in der Anth., ἱλαροῖς ἐλέγοισι δωρεῖσθαί τινα Apollds. 8 (X.19); ἱλαρὸν βλέπειν Mel. 44 (XII.159).
• Adv., ἱλαρῶς καὶ ῥᾳδίως φέρειν Plut. Ages. 2 ; ψυχὴν τέρψας Ep.adesp. 699 (APP 184).

ἱλαρός, -ά, -όν
(< ἵλαος = ἵλεως, which see), [in LXX: Pro.19:12 (רָצוֹן) Pro.22:8, Est.5:1, Job.33:26, Sir.13:26 26:4, 3Ma.6:35 * ;]
cheerful, joyous: 2Co.9:7 (Pro.22:8' (LXX) )†
(AS)