α ou ος, ον [ῐκ]
   I qui concerne les suppliants, d’où :
      1 de suppliant : ἱκ. λιταί, SOPH. Ph. 495 ; κλάδοι, EUR. Suppl. 102, prières, rameaux de suppliants ;
      2 protecteur des suppliants, ép. de Zeus, ESCHL. Suppl. 616 ; SOPH. Ph. 484 ; EUR. Hec. 345 ; de Thémis, ESCHL. Suppl. 360 ;
   II suppliant, SOPH. Ant. 1230 ; EUR. Med. 710.

➳ [ῑκ] A.RH. 2, 115. Fém. -ος, SOPH. Ph. 495 ; EUR. Suppl. 39.

Étym. ἱκέτης.

α, ον, or ος, ον (v. infr.), of or for suppliants, epith. of Zeus, their protector, A. Supp. 616, S. Ph. 484, E. Hec. 345, SIG 929 (Cos); also Ἱκέσιος alone, IG 12(3).402 (Thera); πρὸς Ἱκεσίου Luc. Pisc. 3; ἱκεσία Θέμις Διός A. Supp. 360 (lyr.).
of or consisting of suppliants, παρθένων ἱ. λόχος Id. Th. 111 (lyr.).
suppliant, ἱκεσίους πέμπων λιτάς S. Ph. 495; ἱκεσίαν… προστροπάν E. Heracl. 108 (lyr.); ἱκεσίοις σὺν κλάδοις Id. Supp. 102; ἱκεσίᾳ χερί ib. 108; ἀνάγκας ἱκεσίους λῦσαι ib. 39; of persons, ἱκέσιός σε λίσσομαι S. Ant. 1230; ἱκεσία τε γίγνομαι E. Med. 710; ἱκέσιος, ὁ, as Subst., suppliant, Berl.Sitzb. 1927.167 (Cyrene). ἡ Ἱκέσιος (sc. ἔμπλαστρος), name of a plaster, Paul.Aeg. 3.62, 7.17; ἡ Ἱκεσίου Id. 3.64. [ικ-, exc. metri gr. in A.R. 2.215.]

auch 2 Endg., den Schutzflehenden betreffend, flehend ; ἴδετε παρθένων ἱκέσιον λόχον Aesch. Spt. 106 ; ἱκέσιός σε λίσσομαι Soph. Ant. 1215 ; ἱκεσίους πέμπων λιτάς Phil. 493 ; Eur. ἱκεσίοις σὺν κλάδοις Suppl. 102 ; χεῖρας ἱκεσίους Or. 1414 ; ἱκεσία γίγνομαι, = ἱκέτις, Med. 708 ; App. B.C. 3.74 ; – Ζεὺς ἱκέσιος, als Schutzgott der Flehenden, Aesch. Suppl. 611, Soph. Phil. 482, Eur. Hec. 345 ; Ap.Rh. 2.215 [wo ι lang ist, wie in der Anth.]; so πρὸς Ἱκεσίου Luc. Pisc. 3 ; Paus.; – Θέμις, Aesch. Suppl. 360 ; θεοί, Eur. Suppl. 39.