ή, όν [ῐᾰ]
      1 vif, ardent, ESCHL. (AR. Ran. 1292) ;
      2 hardi, effronté, impudent, DÉM. 777, 3 ; ARSTT. Probl. 29, 1 ; τὸ ἰταμόν, PLUT. Fab. 19, etc. hardiesse, impudence ; adv., ἰταμὸν ἀντιϐλέπειν, EL. N.A. 17, 12, regarder en face avec effronterie.

• Cp. -ώτερος, PLUT. M. 1041 a ; sup. -ώτατος, LUC. Ic. 30.

Étym. ἴτης.

ή, όν, (εἶμι ibo, ἴτης) headlong, hasty, eager, κύνες A. Fr. 282, Alex. 234; ἰ. πρόσωπον Nicol.Com. 1.28; bold, reckless, ἰταμὸν καὶ τολμηρὸν ἡ πονηρία D. 25.24; ἀναιδὴς καὶ ἰ. Men. Epit. 311; ἰ. πρὸς τὸ πράττειν Arist. Pr. 953b4; πρὸς τὰ δεινά Plu. Galb. 25; πρὸς λόγους ἰταμώτερος Id. 2.1041a; Sup. -ώτατος Phld. Rh. 1.341 S., Luc. Icar. 30; τὸ ἰ., = ἰταμότης, Plu. Fab. 19, etc. ; vigour of style, Diog.Oen. 12; τὸ ἰ. τῆς ψυχῆς Plu. Rom. 7; ἰ. τι δεδορκώς Luc. Fug. 19; ἰ. ἀντιβλέπειν Ael. NA 17.12. Adv. -μῶς Alex. 105, Euphro 1.25, Men. Pk. 306, Plu. 2.93b, Gal. 11.232; οἱ ἰ. πολιτευόμενοι D. 8.68; Comp. -ώτερον Pl. Lg. 773b; ἰταμώτερον τῷ βίῳ χρῆσθαι D. 19.233.

(εἶμι, vgl. ἴτης), der dreist darauf losgeht, keck, verwegen ; ἰταμὸν καὶ τολμηρὸν ἡ πονηρία, im Ggstz von βραδὺ καὶ ὀκνηρόν, Dem. 25.24 ; πρός τι, Arist. Probl. 29.1 ; Sp., wie Plut. Galb. 25, τὸ ἰταμὸν τῆς ψυχῆς Rom. 7, Keckheit, Entschiedenheit. – Unverschämt, κύνες Ar. Ran. 1292.
• Adv., ἰταμώτερον ἅμα καὶ θᾶττον τοῦ δέοντος πρὸς πάσας τὰς πράξεις φερόμενον, unbesonnen, Plat. Legg. VI.773d ; Dem. u. Folgde.

headlong, hasty, eager, ready for anything, reckless, Lat. audax, (Aeschulus Tragicus) (ML)