att. ἧττα, ης (ἡ) infériorité, d’où :
      1 échec, défaite à la guerre, PLAT. Lach. 196 a ; p. opp. à νίκη, THC. 5, 13 ; 7, 72 ; PLAT. Leg. 638 b ; p. ext. devant un tribunal ou une assemblée, perte d’un procès, ESCHN. 69, 16 ;
      2 action de se laisser dominer par : ἡδονῶν, ἐπιθυμιῶν, PLAT. Leg. 869 e, par les plaisirs, par les désirs ;
      3 action de se laisser aller au découragement, XÉN. Cyr. 3, 1, 20.

Étym. ἦκα.

Att. ἧττα, ης, ἡ, defeat, discomfiture, Th. 5.12, 7.72, Pl. Lg. 638b; πολέμου in war, Id. La. 196a; ἧττα… πολέμου καὶ δικῶν καὶ ἀγορῶν Aeschin. 3.111, cf. Plu. 2.840c; μὴ δι’ ἧτταν, ἀλλὰ διὰ προαίρεσιν Arist. EN 1150a24; ἧτταν προσίεσθαι to let oneself be conquered, X. Cyr. 3.3.45; c. gen. rei, yielding or giving way to a thing, ἡδονῶν, ἐπιθυμιῶν, Pl. Lg. 869e (pl.); ἡ ἐν τοῖς τοιούτοις ἧ. καλή D. Ep. 3.45; ἡ ὑπὸ τῶν λιπαρούντων ἧ. Plu. Brut. 6.

ἡ, Thuc. 7.72, att. ἧττα (vgl. ἥττων), Niederlage ; Ggstz von νίκη, Plat. Legg. I.638b, Lach. 196a ; ἧτταν προσίεται, läßt sich besiegen, Xen. Cyr. 3.3.45 ; Folgde : αἰσχρὰν ἧτταν ἡττᾶσθαι Plut. Fab. 13. Uebh. das den Kürzern Ziehen, Unterliegen, τοῦ πώματος, ἡδονῶν, den Lüsten, Plat. Legg. I.648e, IX.869e u. Sp.; auch im Prozeß, vgl. ἧτταν αὐτοῖς εἶναι πολέμου καὶ δικῶν καὶ ἀγορῶν Aesch. 3.111.