'(impf. ἧκον, f. ἥξω, ao.1 ἧξα, pf. ἧκα ; pl.q.pf. ἥκειν) :
      1 être arrivé, être venu, être là, IL. 5, 478 ; OD. 13, 325 (vulg. ἵκω Bkk.) ; avec une prép. : ἐς τὴν Ἀττικήν, HDT. 8, 50 ; ἐς τὰς Ἀθήνας, HDT. 8, 50 ; χθονὸς ἐς πέδον, ESCHL. Pr. 1, arriver en Attique, à Athènes, sur le sol d’un pays ; ἥκ. εἴς τινα, ESCHL. Ch. 3 ; πρός τινα, ESCHL. Ch. 659 ; παρά τινα, HDT. 7, 157 ; THC. 1, 137, être arrivé ou se trouver près de qqn ; πρὸς πόλιν, SOPH. O.C. 734, près de la ville ; ou sans prép. avec l’acc. du lieu où l’on arrive : ἰσθμὸν Κιμμερικὸν ἥξεις, ESCHL. Pr. 729, tu arriveras dans l’isthme des Cimmériens ; ἥκειν χθόνα, EUR. Bacch. 1, arriver dans une contrée ; avec un dat. de pers. : ἥκουσιν αὐτῷ ἄγγελοι, XÉN. Cyr. 5, 3, 26, des messagers lui arrivent (cf. ci-dessous avec un suj. de chose) ; avec un acc. de manière : μακρὰν ὁδὸν ἥκ. XÉN. Cyr. 5, 5, 42, avoir fait une longue route ; cf. SOPH. Ant. 975 ; avec un part. prés. : ἥκω σαφῆ τἀκεῖθεν ἐκ στρατοῦ φέρων, ESCHL. Sept. 40, j’arrive apportant de l’armée des nouvelles sûres de ce qui s’y passe ; ou fut. : ἥκω φράσων, SOPH. Tr. 1112, je suis venu pour dire ; avec un inf. : μανθάνειν ἥκομεν, SOPH. O.C. 12, nous sommes venus pour apprendre ; p. anal. en parl. de choses, venir, arriver : en parl. de mets qui arrivent sur la table, ALEX. (ATH. 95 a) ; de nouvelles : ἐμοὶ ἀγγελίη ἥκει, HDT. 8, 140, un message m’est arrivé ; en parl. du temps, des événements : ἥκει ἦμαρ, ESCHL. Ag. 1301, le jour est venu ; ἥκει δ' ὑμῖν ἐκεῖνος ὁ καιρὸς ἐν ᾧ, LYS. 127, 26, il est venu pour vous ce temps où, etc. ; ἥξει καιρὸς ἐκεῖνος ὁπανίκα, THCR. Idyl. 23, 33, il viendra ce temps où, etc. ; ἥκοι ἂν νόσος, SOPH. Aj. 186, une maladie surviendrait ; ἥξει πόλεμος, THC. 2, 54, une guerre surviendra ; ὃ καὶ νῦν ἥκει γενόμενον, POL. 26, 2, 11, ce qui a même déjà commencé à se produire ; avec un rég. : τιμωρίαν ὑμῖν ἥξειν, PLAT. Ap. 39 c, un châtiment vous atteindra ; fig. dans un grand nombre de loc., particul. avec εἰς τοῦτο, εἰς τοσοῦτον, etc. : εἰς τοσοῦτον ἀμαθίας ἥκω ὥστε, PLAT. Ap. 25 e, j’en suis venu à ce point d’ignorance que ; ἐς τοσήνδ' ὕϐριν ἥκοντα, SOPH. O.C. 1030, qui en est venu à ce point d’arrogance ; ὡς δυνάμεως ἥκεις, PAUS. 4, 21, 10, aussi loin que s’étend ton pouvoir ; διὰ μάχης ἥκειν, ESCHL. Suppl. 475 ; δι' ὀργῆς ἥκ. SOPH. O.C. 905, en être venu à combattre, à s’irriter ; avec un adv. εὖ ou καλῶς ἥκειν, HDT. 1, 30, aller bien (propr. être arrivé dans une situation favorable) ; d’où avec le gén. εὖ ἥκειν τοῦ βίου, HDT. 1, 30 ; χρημάτων, HDT. 5, 62 ; μορφῆς, LUC. Im. 11, réussir en qqe ch., être bienvenu en fait de bonheur dans la vie, de fortune, de beauté ; avoir du bonheur, de la fortune, de la beauté ; ἥκει οὐχ ὁμοίως ὡρέων, HDT. 1, 149, il ne jouit pas d’une température semblable, en parl. d’un pays ;
      2 p. ext. aboutir à, se rapporter à, se rattacher à : ὅσα ἐπὶ τὴν πρεσϐείαν ἧκε, DÉM. 350, 14, tout ce qui avait rapport à l’ambassade ; εἰς ἔμ' ἥκει τῆς πόλεως τὰ πράγματα, AR. Pl. 919, les affaires de la ville m’intéressent, me regardent ; souvent au part. τὰ εἴς τι ἥκοντα, PLAT. Eryx. 392 e ; POL. 28, 15, 2 ; ou τὰ πρός τι ἥκοντα, POL. 12, 15, 9, ce qui concerne qqe ch.

➳ Fut. dor. ἡξῶ, THCR. Idyl. 15, 144 ; pf. 1 pl. dor. ἥκαμες, PLUT. M. 225.

Étym. inconnue.

'

Il. 5.478; impf. ἧκον (v. infr.); fut. ἥξω (v. infr.); Dor. ἡξῶ Theoc. 4.47, Call. Fr. 1.65 P. (in Dor. and Hom. more commonly ἵκω); all other tenses late; aor.1 part. ἥξας Paus. 2.11.5, Gal. 6.56, 10.609; pf. ἧκα Philostr. VA 3.24, Scymn. 62, 1 pl. ἥκαμεν UPZ 72.9 (ii BC), CIG 4762 (Egypt, i AD), Dor. ἥκαμες f.l. in Plu. 2.225b, 2 pl. ἥκατε PGrenf. 2.36.18 (i BC), 3 pl. ἥκασι LXX 4 Ki. 20.14, Ev. Marc. 8.3; inf. ἡκέναι UPZ 6.30 (ii BC); plpf. ἥκεσαν J. AJ 19.1.14; — Med., pres. subj. ἥκηται Aret. SD 2.1; fut. ἥξομαι v.l. in M.Ant 2.4:
to have come, be present, prop. in a pf. sense, with impf. ἧκον as plpf., I had come, and fut. ἥξω as fut. pf., I shall have come, μάλα τηλόθεν ἥκω Il. 5.478, cf. Od. 13.325, Pi. O. 4.12 (ἵκω codd. vett.); impf. ἧκον A. Pr. 661, Th. 1.91, al., Pl. R. 327c, Hdt. 8.50, etc. ; fut. ἥξω A. Pr. 103, al., E. Andr. 738, Ar. Pax 265, Orac. ap. Th. 2.54, etc. ; ἧκε imper., S. Aj. 1116, Ar. Pax 275, X. Cyr. 4.5.25; ἡκέτω E. Rh. 337; — Constr. mostly with εἰς, Hdt. 8.50, A. Ch. 3, etc. ; παρά τινα Hdt. 7.157, Th. 1.137; πρός τινα A. Ch. 659; πρὸς δαίμονα S. Fr. 770; esp. in worship, ἥκω πρὸς τὴν κυρίαν Ἶσιν OGI 186.6 (Egypt, i BC), cf. Ev. Jo. 6.37; πρὸς πόλιν S. OC 734; ἐπί τινα to set upon, attack, Pl. R. 336b, Aeschin. 2.178; but ἥ. ἐπὶ τὸ στράτευμα to have come to fetch the army, X. An. 7.6.2; οἱ ἐπὶ ταῦθ’ ἥκοντες D. 18.28; ἐπ’ ὀλέθρῳ E. IA 886 (troch.); περὶ σπονδῶν X. An. 2.3.4; c. acc., ἥξεις ποταμόν A. Pr. 717, cf. 724, 730; ἥ. δῆμον τὸν Λυρκείου S. Fr. 271.6, cf. E. Ba. 1; ἥκουσιν αὐτῷ ἄγγελοι X. Cyr. 5.3.26; ἐς ταὐτὸν ἥ.
to have come to the same point, to agree, E. Hec. 748, Hipp. 273; with Adv. of motion, ἥ. ἐνθάδε, δεῦρο, S. Ph. 377, D. 19.58; βῆναι κεῖθεν ὅθενπερ ἥκει S. OC 1227; c. neut. Pron., αὐτὰ ταῦτα ἥκω παρά σε Pl. Prt. 310e; ἐρωτώμενοι ὅ τι ἥκοιεν for what they had come, X. HG 4.5.9; c. acc. cogn., ὁδὸν μακρὰν ἥκειν Id. Cyr. 5.55.42; c. inf., μανθάνειν γὰρ ἥκομεν we are here to learn, S. OC 12.
to have reached a point, ἐς τοσήνδ’ ὕβριν ib. 1030; εἰς τοῦτο ἀμαθίας E. Andr. 170; εἰς τοσοῦτον ἀμαθίας Pl. Ap. 25e; εἰς ὅσον ἡλικίας Id. Chrm. 157d, etc. ; πρὸς γάμων ἀκμάς S. OT 1492; ὁρᾷς ἵν’ ἥκεις ; ib. 687, etc. ; Geom., pass through a point, διὰ τῶν πόλων Autol. Sph. 10, cf. Archim. Con. Sph. 9. διὰ μάχης, δι’ ὀργῆς ἥκειν, A. Supp. 475, S. OC 905; cf. διά A. IV. with an Adv. folld. by gen., οὕτω πόρρω σοφίας ἥκεις Pl. Euthd. 294e; εὖ ἥκειν τινός to be well off for a thing, have plenty of it, τοῦ βίου, χρημάτων, Hdt. 1.30, 5.62; ἑωυτῶν Id. 1.102; θεῶν χρηστῶν Id. 8.111; πιθανότητος Demetr. Magn. ap. D.H. Din. 1; οὐκ ὁμοίως ἥ. τινός not to be equally well off in respect of…, Hdt. 1.149; πῶς ἀγῶνος ἥκομεν ; how have we sped in the contest? E. El. 751; ὧδε γένους ἥ. τινί to be this degree of kin to him, Id. Heracl. 213; ὡς δυνάμεως ἥκεις Paus. 4.21.10; ἐς μῆκος εὖ ἥκων Ael. NA 4.34; abs., εὖ ἥκειν to be flourishing, Hdt. 1.30; rarely c. gen. only, σὺ δὲ δυνάμιος ἥκεις μεγάλης thou art in great power, Id. 7.157 (nisi leg. μεγάλως).
to have come back, returned, D. 20.73; from exile, And. 2.13; αὐτίκα ἥξω I shall be back in a moment, X. An. 2.1.9; ἧκέ νυν ταχύ come back soon, Ar. Pax 275; ἄψορρον ἥξεις A. Pr. 1021; ἄψορρον ἥξομεν πάλιν S. El. 53. c. part., ἥκω φέρων I have come bringing (i.e. with), Id. OC 579, cf. 357, Ar. Pax 265, Eup. 22 D., Pl. Grg. 518d; ἧκεν ἄγων Id. Phd. 117a; ἕτερόν τι ἥκεις ἕχων Id. Grg. 491c, etc. ; c. fut. part., like ἔρχομαι, ἥκω φράσων, ἀγγελῶν, etc., I am going, I intend to say, E. Ph. 706, 1075, etc.
to have come to be, θεοῖς ἔχθιστος ἥκω S. OT 1519 (troch.), cf. Aj. 636 (lyr.), El. 1201, etc. ; take one΄s origin, ἀπὸ πολιτειῶν τοιούτων ἥκετε, ἐν αἷς… Th. 4.126. of things, in various uses; of meats, to have come to table, Alex. 132; ὡς τὰ περιφερόμενα ἧκε πρὸς ἡμᾶς X. Cyr. 2.2.3; of reports, ἐμοὶ ἀγγελίη ἥκει παρὰ βασιλέος Hdt. 8.140. αʹ, cf. S. OC 1177; of events, πῆμα ἥκει τινί A. Pr. 103, cf. Ar. Ra. 606, etc. ; ἐπ’ ἀνδρὶ ἥκει βίον τελευτή S. OC 1472; ἵν’ ἥκει τὰ μαντεύματα what they have come to, Id. OT 953; ὡς αὐτὸν ἥξοι μοῖρα ib. 713 codd. ; ἥξει πόλεμος Orac. ap. Th. 2.54; ἐς αὐτὸν ἥξει τὸ δεινόν Id. 6.77; of Time, ἥκει ἦμαρ, νύξ, A. Ag. 1301, E. IT 42; ἥκει ὑμῖν ὁ καιρός Lys. 12.79; τὸ μέλλον ἥξει A. Ag. 1240.
concern, relate to, ποῖ λόγος ἥκει ; to what do the words relate? E. Tr. 154 (lyr.); εἰς ἔμ’ ἥκει… τὰ πράγματα Ar. Pl. 919; εἰς ἐμὲ τὸ ἐλλεῖπον ἥξει will fall upon me, X. Cyr. 1.5.13; freq. in part., τὰ εἰς τοὺς κινδύνους ἥκοντα Antipho 5.81; τὰ εἰς πλοῦτον ἥ. Pl. Erx. 392d; τὰ πρὸς ἔπαινον, εἰς φιλανθρωπίαν ἥ., Plb. 12.15.9, 28.17.2, etc.
depend upon, ὅσα τῆς Φωκέων σωτηρίας ἐπὶ τὴν πρεσβείαν ἧκε D. 19.30; τό γε ἐπ’ αὐτοὺς ἧκον μέρος Ph. 2.21; ὅσα γ’ εἰς βούλησιν ἥκειν τὴν ἐμήν Hld. 4.7. c. inf., ἧκέ μοι γένει… πενθεῖν it has come to me by birth…, my birth lays it on me…, S. OC 738, cf. Ichn. 356; καλῶς αὐτοῖς κατθανεῖν ἧκον βίου it being well for them at their age to die, E. Alc. 291. c. part., ὃ καὶ νῦν ἥκει γινόμενον which commonly happens even now, Plb. 24.9.11 codd. (v.l. γενόμενον). (Prob. from same root as ἵκω.)

impf. ἧκον, gew. mit aor. Bdtg, welche auch die modi des praes. häufig haben, fut. ἥξω, die übrigen tempp. sind ungebräuchlich (vgl. ἵκω); ich bin angekommen, angelangt, bin da ; bei Hom. nur in zwei Stellen, μάλα τηλόθεν ἥκω Il. 5.478 u. οὐ γὰρ ὀΐω ἥκειν εἰς Ἰθάκην Od. 13.325, ich glaube nicht, daß ich nach Ithaka gekommen bin ; sonst ἵκω, wie auch Pind. Sehr gew. bei Tragg.; χθονὸς μὲν εἰς τηλουρὸν ἥκομεν πέδον, wir sind hergekommen, sind da, Aesch. Prom. 1 ; ἥκω σαφῆ τἀκεῖθεν ἐκ στρατοῦ φέρων Spt. 40 ; ἥκω σεβίζων σὸν κράτος Ag. 249 ; τοὺς ἥκοντας ἐκ μάχης νέον, die jüngst aus dem Kriege gekommen sind, 1608 ; ἥκω γὰρ εἰς γῆν τήνδε καὶ κατέρχομαι Ch. 3 ; πρός τινα, 648 ; εἰς ὄψιν τινός, 213 ; mit dem bloßen acc. des Ortes, wohin man kommt, ἤπειρον ἥξει Ἀσιάδα Prom. 737 ; κελαινὸν φῦλον 810, wie τήνδε Θηβαίων χθόνα Eur. Bacch. 1. – Anders ἥκομεν κοινὴν ὁδόν, wir kamen den Weg, Soph. Ant. 975, u. ὁδὸν μακράν Xen. Cyr. 5.5.42. – Der dat., ἥκουσιν αὐτῷ ἄγγελοι, Xen. Cyr. 5.3.26, ist wie bei ἔρχομαι zu erkl.; – εἰς σὲ πομπὸν ἥκω Soph. Phil. 499 ; ὡς τοὺς οἴκους, Tr. 364 ; absol., ὦ τέκνον ἥκεις, bist du da ? O.C. 328 ; δι' ὀργῆς, s. διά. In att. Prosa überall, Πρωταγόρας ἥκει, ist gekommen, ist da, Plat. Prot. 310d ; παρὰ σὲ ἥκω Symp. 207c ; εἰς καλὸν ἥκεις, du bist zu rechter Zeit gekommen, 174e ; besondere Beziehungen des Zurückkommens u. ä. gibt der Zusammenhang. – Imperat., Soph. Aj. 1116 ; Eur. Rhes. 337 ; Ar. Pax 275, wie Xen. Cyr. 4.5.25. – Das imperf. ist selten bei guten Schriftstellern, Aesch. Prom. 664, Plat. Rep. I.327e ; häufiger bei Xen. u. bei Sp., die auch das praes. = ἔρχομαι, ich komme, brauchen u. ein eigenes perf. ἧκα bilden, LXX ; vgl. Lobeck zu Phryn. 744 ; ein plusqpf. ἥκεσαν bei Jos. Ja auch ein aor. ἧξα findet sich bei Paus. 2.11.5 ; Galen. – Wie ἔρχομαι auch von leblosen Gegenständen, νῆες ἥκουσι Aesch. Suppl. 716 ; bes. von Krankheit, Unglück od. sonstigem Verhängnis, das Einem zu Teil geworden, νόσος Soph. Aj. 185, Phil. 748 ; τύχη Eur. Ion 539 ; κακόν Ar. Ran. 606 ; ἥκει τόδ' ἐπ' ἀνδρὶ θέσφατος βίου τελευτή Soph. O.C. 1470 ; σημεῖα 94 ; ἧκεν αὐτῷ χρησμός Plut. Thes. 24 ; τιμωρίαν ὑμῖν ἥξειν, daß euch Strafe treffen wird, Plat. Apol. 39c ; πόλεμός τις ἥξει Dem. 1.27 ; ἐφ' ἑαυτοὺς τὸ δεινὸν ἥξειν 18.45 ; – μόχθος Aesch. Ch. 1016 ; ὄνειδος ἀντ' ὀνείδους Ag. 1541 ; vom Schalle, ἔχθιστον φθέγμα τοῦδ' ἥκει πατρί Soph. O.C. 1179 ; so auch ἥκει ἐμοὶ ἀγγελίη, mir kommt die Nachricht, Botschaft, Her. 8.140 ; von der Zeit, ἦμαρ Aesch. Ag. 1274 ; νύξ Eur. I.T. 42 ; φῶς ἐμοῖς κακοῖς Or. 243 ; I.A. 439 ; αἷς γῆρας ἥκει πολιόν Suppl. 170 ; τὸ μέλλον ᾕξει Aesch. Ag. 1213 ; anders εἰς ἥξει καιρὸς ἐκεῖνος Theocr. 23.33 ; ἥκει δ' ἡμῖν ὁ καιρὸς ἐκεῖνος Lys. 12.79 ; so auch ἐπειδὴ δὲ ἧκεν ἡ ἐκκλησία Dem. 19.19 ; – Alexis bei Ath. III.95a von Speisen, es kommt ein Gericht, wird aufgetragen ; ἧκε ξένια Xen. An. 5.5.2 ; Hell. 7.2.23. Vgl. noch einzelne von den folgenden Beispielen. – Häufig ist die Vrbdg ἐς τοῦτο ἀμαθίας ἥκειν, so weit in die Unwissenheit hineingeraten sein, so unklug sein, Eur. Andr. 170 ; εἰς τοσήνδε ὕβριν Soph. O.C. 1034 ; ὁ δ' ἐνθάδ' ἥκων, als er dahin gekommen, in solcher Lage, Phil. 377 ; ὁρᾷς ἵν' ἥκεις, du siehst, wo du hingeraten bist, O.R. 687 ; σκόπει κλύων τὰ σέμν' ἵν' ἥκει τοῦ θεοῦ μαντεύματα 953, wo sie hinausgekommen sind, wie nichtig sie sind ; ἐγὼ εἰς τοσοῦτον ἀμαθίας ἥκω, ὥστε Plat. Apol. 25e ; οὕτω πόρρω τῆς σοφίας ἥκεις ; so weit hast du es in der Weisheit gebracht ? Euthyd. 294e ; εἰς ὅσον ἡλικίας ἥκει Charm. 157d ; εἰς τοσοῦτον ἀπαιδευσίας Gorg. 527e. – Aehnl. πῶς ἀγῶνος ἥκομεν ; Eur. El. 751 ; öfter bei Her. εὖ ἥκειν τινός, z.B. χρημάτων, gut mit Gelde versehen sein, 5.62, τοῦ βίου 1.31 ; θεῶν χρηστῶν ἥκοιεν εὖ 8.111, auch χώρην ὡρέων ἥκουσαν οὐκ ὁμοίως 1.149, sich ähnlich verhalten, gleiche Jahreszeiten haben, Sp., wie εὖ ἔχειν ; ohne Zusatz, πόλιος εὖ ἡ κούσης Her. 1.30, bei gutem Zustande des Staates, im Glück, ohne ein adv., σὺ δὲ δυνάμιος ἥκεις μεγάλης, 7.157, du bist zu großer Macht gekommen, hast große Macht. so auch oft Ael., der H.A. 4.34 auch ἐς μῆκος εὖ ἥκων sagt ; - εἰς ταὐτὸν ἥκειν, auf eins u. dasselbe kommen, übereinstimmen, vgl. Valcken Hipp. 273. – ποῖ ἥκει λόγος ; worauf geht, bezieht sich die Rede ? Eur. Tr. 155, τὰ πρὸς ἔπαινον. ἥκοντα, was, um Lobe gereicht, Pol. 12.15, 9 ; vgl. ἥξει εἰς ἐμὲ τὸ ἐλλεῖπον Xen. Cyr. 1.5.13, es wird auf nich geschoben werden ; ἥκει ἐπ' ἐκείνους αἰτία Dem. 23.12, ἃ εἰς αἰσχύνην ἥκει τούτων οὐδ' εἰς ἐλπίδα οὐδεὶς ἔρχεται 61.20, – τῶι. εἰς θαῦμα ἡ κόντων, was Bewunderung, verdient, Paus. 8.18 – Dah. zukommen, gebühren, οὕνεχ' ἧκέ μοι γένει τὸ τοῦδε πενθεῖν πήματα Soph. O.C. 742. – Darauf ankommen, worauf beruhen, ὅσα τῆς τῶν Φωκέων σωτηρίας ἐπὶ τὴν πρεσβείαν ἧκε Dem 19.30. – Eigentümlich sagt Pol. 26.2.11 ὃ καὶ νῦν ἥκει γενόμενον, was auch jetzt vorkommt, zu geschehen pflegt. – Mit Partizipien dient es oft nur zur lebhaften Darstellung u. Umschreibung, ποῖον δὲ κέρδος ἀξιοῖς ἥκειν φέρων, d.i. mitbringen, Soph. OC 585 ; τίν' ἥκεις μῦθον φέρουσα ; was bringst du ? 358 ; Phil. 1251 ; ὅταν δὴ αὐτοῖς ἥκῃ ἡ τότε πλησμονὴ νόσον φέρουσα Plat. Gorg. 518d ; εἶπεν ἥκειν ἄγοντα τούς Ἀθηναίους, er sagte, er solle die Athener als Gefangene mitbringen, Menex. 240a ; ἧκεν ἄγων τὸν μέλλοντα δώσειν τὸ φάρμακον, er kam mit dem Manne zurück, Phaed. 117a. Womit man vergleichen kann ἀλλὰ θεοῖς γ' ἔχθιστος ἥκω, ich komme als, ich bin den Göttern verhaßt, Soph. O.R. 1519 ; ὃς ἐκ πατρῴας ἥκων γενεᾶς ἄριστος Aj. 623, fast = ὤν ; vgl. El. 1192, 1193. – Mit dem partic. fut. wie ἔρχομαι, ich will, werde, bin im Begriff, ἥκω φράσων Soph. Tr. 1112 ; vgl. Valcken Phoen. 257, 713, 1082.

ἥκω
[in LXX chiefly for בּוֹא ;]
pf. with pres. meaning (hence impf. = plpf.), to have come, be present: Mat.24:50, Mrk.8:3 (late pf., ἧκα, see Swete, in l; WH, App., 169), Luk.12:46 15:27, Jhn.8:42, Heb.10:7, 9 10:37, I Jn 5:20, Rev.2:25 3:3, 9 15:4; before ἀπό, with genitive loc., Mat.8:11, Luk.13:29; ἐκ, Rom.11:26; id. before εἰς, Jhn.4:47; μακρόθεν, Mrk.8:3; ἐπί, with accusative, Rev.3:3. Metaph., of discipleship: Jhn.6:37; of time and events: absol., Mat.24:14, Jhn.2:4, 2Pe.3:10, Rev.18:8; before ἐπί with accusative of person(s), Mat.23:36, Luk.19:43 (cf. ἀν-, καθ-ήκω).†
(AS)