Att. ἡττ-, S. Fr. 936, Th. 3.57; fut. ἡσσηθήσομαι E. Hipp. 727, 976, ἡττ- Lys. 20.32, X. Cyr. 3.3.42; fut. Med. ἡττήσομαι in pass. sense, Lys. 28.9, X. An. 2.3.23; aor. ἡσσήθην E. Andr. 917, etc. ; pf. ἥσσημαι S. Aj. 1242, E. Alc. 697; plpf. ἥττητο D. 19.160; Ion. ἑσσόομαι, part. ἑσσούμενος Hdt. 1.82; impf. ἑσσοῦτο (without augm.) Id. 7.166, 8.75; aor. ἑσσώθην Id. 2.169, etc. ; pf. ἕσσωμαι Id. 8.130 (and v.l. in 7.9. β΄), Herod. 8.19; (< ἥσσων):
to be less or weaker than, inferior to, c. gen. pers., E. Alc. 697; c. gen. pers. et part., ἡττᾶσθαί τινος εὖ ποιοῦντος X. An. 3.2.23, cf. Cyr. 5.44.32; ἡττᾶσθαί τινός τινι ib. 8.2.13; ἔν τινι in a thing, ib. 3.3.42, etc. ; c. gen. rei, τὸ μὴ δίκαιον τῆς δίκης ώμενον E. Ion 1117; c. neut. Adj. in acc., ὃ ἡττῷτο wherein he had proved inferior, X. Cyr. 1.4.5. as a real Pass., to be defeated, discomfited, ὑπό τινος Hdt. 3.106, And. 4.28, Th. 2.39; ὑπ’ ἔρωτος, ὑπ’ ἔχθρας, Pl. Phdr. 233c, Plt. 305c, etc. ; πρὸς τἀφροδίσια Id. Lg. 650a; c. gen. pers., E. Hec. 1252, Ar. Av. 70, Th. 3.57, etc. ; c. gen. rei, τοῦ κόπου γὰρ ἕσσωμαι Herod. l.c. ; c. dat. modi, ἑσσωθῆναι μάχῃ ὑπό τινων Hdt. 5.46, etc. ; τοῖς ὅλοις D. 9.64, etc. ; also c. acc., μάχην Isoc. 5.47, D. 19.320; ἀγῶνα D.C. 63.9; c. dat., τῷ θυμῷ to be broken in spirit, Hdt. 8.130; ἑσσωθέντες τῇ γνώμῃ πρὸς Κύρου Id. 9.122; ἡ. περί τι Pl. Sph. 239b; abs., οἱ ἡσσώμενοι, opp. οἱ κρατοῦντες, A. Th. 516, cf. Hdt. 7.9. β’ ; τὴν γνώμην αὐτῶν οὐχ ἡσσῆσθαι Th. 6.72. as law-term, to be cast in a suit, S. Aj. 1242, Ar. Pl. 482, etc. ; ἡττ. ἐν τοῖς δικαστηρίοις X. Mem. 4.417; δίκην, παραγραφήν, Pl. Lg. 880c, D. 45.51.
give way, yield, c. gen. pers., οἱ φύσαντες ἡσσῶνται τέκνων S. Fr. 936; εἰ παθών γε σοῦ τάδ’ ἡσσηθήσομαι E. Hipp. 976; give way, be a slave to passion and the like, νηδύος ἡσσημένος Id. Fr. 282.5; τοῦ παρόντος δεινοῦ Th. 4.37; τῶν φόβων Pl. Lg. 635d; ἡδονῆς X. Ages. 5.1; ὕπνου Id. Cyr. 1.5.11; [χρημάτων] Lys. 28.9; τῆς τούτων παρασκευῆς ib. 11; θνητοῦ κάλλους Isoc. 10.60; πικροῦ ἔρωτος E. Hipp. 727; c. gen. pers., to be in love with…, Plu. 2.771f; of other things, ἡττ. τοῦ ὕδατος X. HG 5.2.5; τοῦ δικαίου ib. 5.44.31; τῆς ἀληθείας D. 18.273; τὸ δίκαιον ἡττ. τοῦ φθόνου D. 25.75. c. dat., to be overcome by…, ἀκοῆς ἡδονῇ ἡσσώμενοι Th. 3.38, cf. 7.25; ὕπνῳ Ael. NA 13.22; τοῖς δικαίοις Plu. Cat. Mi. 16. later in Act. ἡττάω, overcome, τινα Corn. ND 9, Arr. Epict. 2.22.6, al. ; aor.1 ἥττησα, τὰς ψυχὰς τῶν ὑπεναντίων Plb. 1.75.3; ταῖς ψυχαῖς τοὺς ὑπεναντίους Id. 3.18.5, cf. Heraclit. Incred. 16; defeat, τοὺς Λακεδαιμονίους ἀπὸ κράτους ἡττηκότες D.S. 15.87.

att. ἡττάομαι, ion. ἑσσέομαι, fut. ἡσσηθήσομαι, aber auch ἡττήσομαι, Lys. 28.9 Xen. An. 2.3.23 ; das act. ἡσσηκότες, ἡττήσαντες führt Suhd. an, Isae. 11.21 ist jetzt geändert ; sonst findet es sich nur bei Sp., in der Bedeutung besiegen, überwältigen, ἥττησε τὰς ψυχὰς τῶν ἐναντίων Pol. 1.75.3, vgl. 3.18.5 ; κατὰ κράτος ἥττησεν DS. 20.30 ; τοὺς Λακεδαιμονίους ἡττηκότες 15.87 ; das pass. oder den. ἡσσάομαι heißt schwächer (ἥσσων) sein als ein Anderer, ihm nachstchen, gegen ihn den Kürzern ziehen, von ihm übertroffen, besiegt werden ; absolut, Thuc. im Ggstz von ἐπικρατεῖν, 1.49, Aesch. πρὸς τῶν κρατούντων δ' ἐσμέν, οἱ δ' ἡσσημένων, Spt. 498 ; εἰ κοὐκ ἀρκέσει ποθ' ὗμιν οὐδ' ἡσσημένοις εἴκειν Soph. Aj. 1221 ; Eur. Phoen. 1264 ; μάχην, in der Schlacht, Isocr. 4.145 u. öfter, wie Dem. μάχην ἥττηντο 19.320 ; auch τὴν δίκην, im Prozeß, d.i. den Prozeß verlieren, Plat. Legg. IX.880c ; öfter in der Gerichtssprache, Ar. Plut. 482 ; Oratt.; Sp., ἡττήθησαν τὴν μάχην Pol. 5.105.10 ; ähnl. τὴν γνώμην οὐχ ἡσσῆσθαι, den Mut nicht verloren haben, Thuc. 6.72 ; aber auch τῷ θυμῷ, γνώμῃ, Her. 8.130, 9.122 ; τῇ μάχῃ, 5.46 ; τοῖς δικαίοις, im Prozeß, Plut. Cat. min. 16. Ggstz νικάω Plat. Legg. XII.955b, κατορθοῦν Isocr. 4.124. – Als eigtl. pass., ὑπό τινος, ἑσσοῦσθαι ὑπὸ Περσέων Her. 3.106, 4.197 ; Thuc. 2.39 ; ὑπ' ἔρωτος ἡττώμενος Plat. Phaedr. 233c ; ὑπ' ἔχθρας Polit. 305c ; auch πρός τινος, Her. 9.122. Seltener c. dat., Eur. Andr. 918 ; ὕπνῳ Ael. H.A. 13.22. – Häufiger aber τινός, dem darin liegenden Kompar. entsprechend, γυναικὸς ἡσσημένος Eur. Alc. 700 ; τὸ μὴ δίκαιον τῆς δίκης ἡσσώμενον Ion 1117 ; τοῦ δεινοῦ, unterliegen, Thuc. 4.37 ; Xen. Cyr. 1.5.11 ; τῶν φόβων Plat. Legg. I.635d ; Sp., ἥττητο Λαγίδος Ath. III.592c. – Adj. verb., κοὔτοι γυναικὸς οὐδαμῶς ἡσσητέα, man darf sich nicht von einem Weibe überwinden lassen, ihm nicht nachgeben, Soph. Ant. 674 ; vgl. Ar. Lys. 450.

ἡττάω, -ῶ
(ἡσσ-, 2Co.12:13, see: ἥσσων) [in LXX for חָתַת, etc. ;]
pass.,
__1. to be inferior: before ὑπέρ, 2Co.12:13.
__2. to be overcome: absol., 2Pe.2:20; with dative, 2Pe.2:19.†
(AS)