ἡλιάς < GRC < Lemma

Mainpage Search Dictionary Analyzer Documentation

GRC

ἡλιάς

Bailly

άδος, adj. f. :
1 solaire, ORACL. (LUC. Alex. 34) ;
2 ἡλιὰς Ῥόδος, LUC. Am. 7, Rhodes consacrée au Soleil.

Étym. ἥλιος.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

άδος, ἡ, fem. of ἡλιακός, ἀκτίς Orac. ap. Luc. Alex. 34; Ῥόδος Id. Am. 7. Ἡλιάδες, αἱ, daughters of the Sun, who were changed into poplars and wept amber, Parm. 1.9, A.R. 4.604, Str. 5.1.9; ἡ Ἡλιὰς αἴγειρος Philostr. VA 5.5. ἡλιάδες· αἱ κατάχρυσοι κλῖναι, Hsch.

Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

άδος, ἡ, fem. zu ἡλιακός ; ἀκτίς, Sonnenstrahl, im Orak. bei Luc. Alex. 34 ; auch Ῥόδος, dem Ἥλιος heilig, am. 7 ; – öfter κούρη, s. nom. propr.

Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)