(seul. prés.) :
      1 devenir jeune homme (lat. pubescere) HPC. Aph. 1248 ; XÉN. An. 4, 6, 1, etc. ;
      2 p. ext. devenir fort, prendre de la force, fig. EUR. Alc. 1085 ; ANTH. 6, 30 ; PHILSTR. p. 667.

Étym. ἥϐη.

Incept. of ἡβάω, come to puberty, Hp. Aph. 3.28. X. An. 4.6.1; παῖς ἡβάσκων ἄρτι ib. 7.4.7; of women, become marriageable, Ruf. ap. Orib. inc. 2.2. metaph, νῦν ἔθ’ ἡβάσκει κακόν (read by Gal. for ἡβᾷ σοι) E. Alc. 1085; ἡμῖν ἡβάσκει πενίη AP 6.30 (Maced.); ποιητικὴ οὔπω ἡβάσκουσα Philostr. Her. Praef.
reach, or show the outward signs of, manhood, Aristaenet. 1.11, Philostr. Im. 2.7.

mannbar werden, pubescere, ἀμφὶ πρώτην ὑπήνην Aristaen. 1.11 ; die volle männliche Kraft u. Stärke erlangen, πλὴν τοῦ υἱοῦ ἄρτι ἡβάσκοντος Xen. An. 4.6.1 ; παῖδα ἡβάσκοντα ἄρτι 7.4.7, der eben in die Jünglingsjahre trat ; Sp. Auch übertr., wie ἀκμάζειν, χρόνος μαλάξει, νῦν δ' ἔθ' ἡβάσκει κακόν Eur. Alc. 1090, emend. für ἡβᾷ σοι.; vgl. Macedon. 28a (VI.30) κακοῦ δ' ἐπὶ γήραος ἡμῖν ἄλλυτος ἡβάσκει – πενίη.