α, ον [ᾰ]
      1 qui se fait pendant le jour, OD. 2, 104 ; HÉS. Th. 597 ;
      2 du jour (lumière) ANTH. 9, 651 ;
      3 de chaque jour, IL. 9, 72.

Étym. ἦμαρ.

η, ον, (< ἦμαρ) poet. for ἡμερήσιος, by day, ἠματίη μὲν δφαίνεσκεν μέγαν ἱστόν, νύκτας δ’ ἀλλύεσκεν Od. 2.104, cf. 19.149; ἠμάτιαι σπεύδουσι [μέλισσαι] Hes. Th. 597; ἠ. φέγγος, i.e. the sun, AP 9.651 (Paul. Sil.).
day by day, daily, Il. 9.72.

p. = ἡμερήσιος, bei Tage, am Tage ; ἠματίη μὲν ὑφαίνεσκεν, νύκτας δ' ἀλλύεσκεν Od. 2.204 ; μέλισσαι ἠμάτιαι σπεύδουσι Hes. Th. 597 ; φέγγος, das Tageslicht, Paul.Sil. 64 (IX.651); Ggstz ἔννυχος, Arat. 580. – Aber Il. 9.71, τὸν νῆες Ἀχαιῶν ἠμάτιαι Θρῄκηθεν ἐπ' εὐρέα πόντον ἄγουσιν, ist es = täglich.