'ά, όν, petit, peu nombreux, d’ord. accompagné de la nég. οὐδέ : οὔ οἱ ἔνι φρένες, οὐδ' ἠϐαιαί, IL. 14, 141, il n’y a en lui aucune intelligence, pas même la plus faible ; rar. sans nég. OPP. H. 4, 514 ; adv. οὐδ' ἠϐαιόν, IL. 2, 380, 386 ; OD. 3, 14 ; PHYLARQ. (ATH. 639 d) ; A.RH. 2, 635, pas même un peu, pas du tout ; qqf. sans nég. OD. 9, 462, un peu.

Étym. cf. βαιός.

'

ά, όν, Ion. (Cypr. acc. to AB 1095) for βαιός, small, usu. with neg. οὐδέ, οὔ οἱ ἔνι φρένες, οὐδ’ ἠβαιαί no sense is in him, no not the least, Il. 14.141, cf. Od. 21.288; οὔ οἱ ἔνι τρίχες, οὐδ’ ἠβαιαί no not even a few, 18.355; also ἠβαιὴν οὔτι κατὰ πρόφασιν Call. Fr. 540; rarely without neg., [πηλαμύδες] καὶ ἠβαιαί περ ἐοῦσαι Oppian. H. 4.514. often in neut. as Adv., οὐδ’ ἠβαιόν not in the least, not at all, Il. 2.380, Od. 3.14, etc., cf. Phylarch. (?) 84J. ; rarely without a neg., ἠβαιὸν ἀπὸ σπείους a little from the cave, Od. 9.462.

ion. = βαιός (denn mit ἥβη ist es schwerlich verwandt), gering, klein ; Hom. gew. mit οὐδέ, z.B. οὔ οἱ ἔνι φρένες οὐδ' ἠβαιαί, kein Verstand ist in ihm, auch nicht geringer, d.i. auch gar Nichts, Il. 14.141 ; Od. 21.288 ; οὔ οἱ ἔνι τρίχες οὐδ' ἠβαιαί 18.354 ; das neutr. adverbial, οὐδ' ἠβαιόν, auch nicht ein wenig, auch nicht im Geringsten, Il. 2.380, 386, 13.106, 702, 20.361, Od. 3.14 ; so sp.D., wie Phylarch. bei Ath. XIV.639d ; Ap.Rh. 2.635. Selten ohne Negation, ἐλθόντες δ' ἠβαιὸν ἀπὸ σπείους, ein wenig von der Höhle, Od. 9.462 ; πηλαμύδες – καὶ ἠβαιαί περ ἐοῦσαι Opp. Hal. 4.514.