ος, ον :
      1 de la veille, LUC. Tim. 2 ; en parl. d’aliments, de boissons, AXION. et PHILÉT. (ATH. 240 b, 280 d, etc.) ; ἡμέρα, AXION. (ATH. 95 c) jour où l’on mange les restes de la veille ;
      2 p. ext. éventé, gâté, flétri, fané, fig. en parl. de récits, d’affaires, etc. DÉM. 551, 13 ; PLUT. M. 514 c, 674 f ; ἕωλόν ἐστι τὸ λέγειν, PLUT. M. 777 b, c’est une vieillerie qui sent l’évent de dire ; en parl. de pers. qui arrive trop tard, PLUT. Nic. 21 ; ou qui se ressent encore de l’ivresse de la veille (cf. hesternus) PLUT. M. 128 e.

• Cp. -ότερος, JOS. B.J. 4, 6, 2.

ον (prob. from ἕως¹, ἠώς), a day old, kept till the morrow, stale, of bread, Hp. Aff. 52, Antyll. ap. Orib. 4.11.2; of meat and fish, ἕωλοι κείμενοι δύ’ ἡμέρας ἢ τρεῖς Antiph. 161.6; αὔριον ἕωλον τοῦτ’ ἔχων [τὸ τέμαχος] Axionic. 6.15; πρόσφατον καὶ νέον ὕδωρ τὸ ὑόμενον, ἕ. δὲ καὶ παλαιὸν τὸ λιμναῖον Arist. Fr. 215; ἕ. νεκρός Luc. Cat. 18; ἕ. ἡμέρα the day after a feast, esp. after a wedding, when the scraps were eaten, Axionic. 8.6; ἕ. θρυαλλίς a stinking wick (after the lamp has been blown out), Luc. Tim. 2. of actions, etc., stale, out of date, τἀδικήμαθ’ ἕ.… ὡς ὑμᾶς καὶ ψύχρ’ ἀφικνεῖται D. 21.112; ῥαψῳδίαι, πράγματα, Plu. 2.514c, 674 f; ἕωλόν ἐστι τὸ λέγειν ib. 777b, cf. Luc. Pseudol. 5; δόξα J. BJ 4.6.2 (Comp.); σοφισμάτια Porph. Abst. 1.3; old-fashioned, φιλοτιμία prob. in Phld. D. 1.1; later, of legal instruments, out-ofdate, expired, γράμμα PSI 5.452.22 (iv AD), cf. PLond. 1.77.60 (vi AD); of payments, in arrear, Sammelb. 1093.3, 1090.5 (ii AD). of money, lying without use, hoarded, Philetaer. 7.7. of persons, coming a day too late, Plu. Nic. 21 ; of things, belated, προθυμία Procop. Goth. 4.23.
on the day after a debauch, i.e.
suffering from its effects, Plu. 2.128d; ἕ. ταῖς μνήμαις ib. 611f.

ον (ἕως), vom vorigen Tage, von gestern ; νεκρός Luc. Catap. 18 ; bes. von Speisen u. Getränken, die vom vorigen Tage übrig sind, dah. abgestanden, schal, kraftlos, von den alten Erkl. durch μάταιον, ἀνωφελές, ἀνίσχυρον wiedergegeben, τέμαχος βεβρωκὼς ἑφθὸν τήμερον, αὔριον ἕωλον τοῦτ' ἔχων οὐκ ἄχθομαι Axionic. com. bei Ath. VI.240b, vgl. XIV.663b ; von Fischen, ἕωλοι κείμενοι δύ' ἡμέρας ἢ τρεῖς Antiphan. bei Ath. VI.225d ; komisch vom Gelde, περίεργόν ἐστιν ἀποκεῖσθαι ἕωλον ἔνδον ἀργύριον Philetaer. bei Ath. VII.280d. Von anderen Dingen, μύρτον Ep.adesp. 13 (XII.107), wie στέφανος, verwelkt, Plut. Pyrrh. 13 ; θρυαλλίς, halb erloschen, Luc. Tim. 2. Oft übertr., τἀδικήματα ἕωλα τὰ τούτων ὡς ὑμᾶς καὶ ψυχρὰ ἀφικνεῖται, da ihnen Zeit gelassen wird zur Verteidigung, Dem. 21.22, der Ggstz ist τῶνδ' ἄλλων ἡμῶν ἕκαστος πρόσφατος κρίνεται, wie auch Plut. san.tuend. p. 387 es von einem durch den Rausch vom vorigen Tage angegriffenen Menschen mit ναυτιώδης, θολερός, τεταραγμένος vrbdt u. dem πρόσφατος entgegenstzt, auch adv. Stoic. 3 sagt ταυτὶ μὲν εἰς τὴν τῶν ἑώλων καὶ ψυχρῶν ἀγορὰν παρῶμεν, im Ggstz von ἐν δὲ τοῖς μετὰ σπουδῆς λεγομένοις ποιησώμεθα τοῦ λόγου τὸν ἐξετασμόν. So vrbdt Themist. παραδείγματα ἕωλα καὶ λίαν ἀρχαῖα, Philostrat. ἕωλα καὶ πολλάκις εἰρημένα, Porphyr. ψυχρὰ καὶ ἄγαν ἕωλα σοφισμάτια, wie ψυχρολογία Luc. somn. 17 ; Aristaen. 2.7 φιλήματα τῶν γυναικῶν ἕωλα ; – ἡ ἕωλος ἡμέρα, der Tag nach der Hochzeit, Axionic. bei Ath. III.95e.