ἕκ·μηνος, ος, ον, de six mois, ARSTT. H.A. 5, 33 ; 6, 4 ; τρεῖς ἕκμηνοι χρόνοι, SOPH. O.R. 1136, trois semestres ; subst. ὁ ἕ. (s.-e. χρόνος), PLAT. Leg. 916 b ; DC. 59, 6, un semestre ; ἡ ἕκμ. (s.-e. ἀρχή) POL. 6, 34, 3 ; 27, 6, 2, magistrature de six mois.

Étym. ἕξ, μήν.

ον, of six months, half-yearly, ἑκμήνους χρόνους (Pors. for ἐμμήνους) S. OT 1137 ; βίος Arist. HA 558a17 ; Subst. ἕκμηνος, ὁ, half-year, ἐντὸς ἑκμήνου Pl. Lg. 916b ; ἐν ἑγμήνῳ IG 12(9).207.52 (Eretria, iii BC), cf. D.C. 59.6 ; ἕ. (sc. ἀρχή), ἡ, Plb. 6.34.3.
six months old, of an animal, Arist. HA 562b27; μὴ πρεσβύτερον ἐνιαυσίου καὶ ἑγμήνου IG 12(5).647.8 (Ceos).

sechsmonatlich ; θρόνοι Soph. O.R. 1137 (f.l. ἔμμηνος); βίος Arist. H.A. 5.33 ; ὁ ἕκμηνος, sc. χρόνος, das Halbjahr, Plat. Legg. XI.916b (v.l. ἑξάμηνος); DC. 59.6 ; ἡ ἕκμ., sc. ἀρχή, Amtsdauer von einem Halbjahre, Pol. 6.34.3.