'η, ον :
   I chacun :
      1 d’ord. au sg. THC. 1, 22, etc. ; avec un verbe au pl. ἔϐαν οἴκονδε ἕκαστος, IL. 1, 606, ils retournèrent chacun chez soi ; αἱ γυναῖκες θαύμαζον ἑκάστη, IL. 18, 496, les femmes s’étonnaient chacune en soi ; — avec un gén. ἑκάστη τῶν ἐπιστημῶν, PLAT. Parm. 134 a, chacune des sciences ; — avec un nom précédé de l’art., ἕκαστος étant placé soit après : τῆς ἡμέρας ἑκάστης, THC. 5, 47 ; κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην, THC. 6, 63, chaque jour ; soit avant : ἕκαστον τὸ ζεῦγος, XÉN. Cyr. 6, 1, 54, chaque attelage ; — avec un adj. ou un pron. : εἷς ἕκαστος (v. εἷς) ; ἕκαστός τις, THC. 3, 45 ; 4, 4 ; ou τὶς ἕκαστος, PD. N. 4, 92 ; THC. 6, 31 ; 7, 75 ; ou εἷς τις ἕκ. SOPH. Ant. 262, un chacun, chacun ; — avec un article ; οἱ ἕκαστοι, HÉS. Th. 370, tous et chacun ; τὰ ἕκαστα, IL. 11, 706 ; OD. 12, 16, tout en détail, chaque chose l’une après l’autre ; cf. OD. 12, 165 ; 14, 375 ; HH. Merc. 313 ; THCR. Idyl. 25, 195, etc. ; — avec une prépos. : ἐπ' ἡμέρης ἑκάστης, HDT. 5, 117, chaque jour successivement ; κατὰ ἔτος ἕκαστον, THC. 4, 66, chaque année ; καθ' ἑκάστην χάρακα, THC. 3, 70, dans chaque ravin ; abs. καθ' ἕκαστον, THC. 1, 141, en ordre, selon chaque chose, en détail ; καθ' ἕκαστον, THC. 2, 41, chaque citoyen en particulier ; καθ' ἑκάστους, chaque peuple en particulier, p. opp. à μετὰ πάντων, THC. 2, 39 ; à ξύμπαντες, THC. 2, 64 ; 5, 68 ; 7, 64 ; — avec l’art. τὸ καθ' ἕκαστον, PLUT. M. 712 a, 1023 a ; τὰ καθ' ἕκαστα, PLUT. M. 568 f, chaque chose en particulier ou l’une après l’autre ; παρ' ἕκαστον, POL. 4, 82, 5 ; 5, 4, 11, etc. ou παρ' ἕκαστα, POL. 3, 57, 4, à chaque instant, en toute occasion ; — avec la conj. ὡς : ὡς ἕκαστος ἐδύνατο, THC. 2, 17, partout où chacun le put ; cf. HDT. 1, 29 ; etc. ; ou, sans verbe : ὡς ἑκάστῳ ἔργον προστάσσων, HDT. 1, 114 ; de même, au plur. (v. ci-dessous) ὡς ἕκαστοι, THC. 1, 3, 15, etc. chacun en particulier, chacun pour soi ;
      2 au plur. ἕκαστοι, αι, α, chacun, en parl. collectiv. de peuples, de groupes, etc. ῥᾳδίως ἕκαστοι τὴν ἑαυτῶν ἀπολείποντες, THC. 1, 2, abandonnant facilement chacun le pays qu’ils occupaient ; πρὸς ὁμόρους τοὺς σφετέρους ἑκάστοις, THC. 1, 15, vers les peuples limitrophes de chacun d’eux ; de même ὡς ἕκαστοι (v. ci-dessus) ; ou en parl. de pers. chacun pour soi, THC. 4, 25 ; 7, 13 ; 6, 76, etc. ; οἷστισιν ἑκάστοις, PLAT. Leg. 799 a, à chacun ;
   II chacun des deux, c. ἑκάτερος, DH. 3, 2 ; 6, 42.

Étym. ἑκάς, τὶς, litt. « chacun pour soi, chacun à part ».

'

η, ον, each, opp. the whole body, Il. 2.805, etc. ; sg. with pl. Verb, ἔβαν οἶκόνδε ἕκαστος they went home each to his own house, 1.606 ; δεδμήμεσθα ἕκαστος 5.878, cf. Hdt. 3.158 ; so in Att., Ar. Pl. 785, Pl. Prt. 327e, etc. ; ὅτι ἕκαστος ἐπίστασθε ἀγαθόν X. Smp. 3.3 ; sg. in apposition with pl. Noun or Pron., which expresses the whole, Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον Il. 7.215 ; ὔμμι… ἑκάστῳ 15.109 ; αἱ δὲ γυναῖκες… θαύμαζον… ἑκάστη 18.496, etc. ; Περσίδες δ’… ἑκάστα… λείπεται A. Pers. 135 (lyr.) ; αἱ ἄλλαι πᾶσαι [τέχναι] τὸ αὑτῆς ἑκάστη ἔργον ἐργάζεται Pl. R. 346d, cf. Grg. 503e ; ὅστις ἕκαστος every one which… (nisi leg. ὥς τις), Hes. Th. 459. the Art. is sts. added to the Subst. (so regularly in earlier Att. Inscrr., IG1². 22.14, al., exc. ἑκάστου μηνός ib. 6.125) with which ἕκαστος agrees, in which case ἕκαστος is commonly put first, καθ’ ἑ. τὴν ἡμέραν every single day, Isoc. 12.211, etc. ; περὶ ἑ. τῆς τέχνης Pl. Phdr. 274e ; also following the Subst., κατὰ τὸν οξπλίτην ἕκαστον Th. 5.49 ; κατὰ τὴν ἡμέραν ἑκάστην Id. 6.63, al. in pl., all and each severally, Il. 1.550, al., A. Supp. 932, etc. ; οἷστισιν ἑκάστοις to whichsoever severally, Pl. Lg. 799a.
each of two or more groups or parties, Od. 9.164, Hdt. 1.169, A. Pr. 491, Th. 6.77, etc. strengthd. by the addition of other Prons., εἷς ἕ. (v. εἷς) ; εἷς τις ἕ. S. Ant. 262 ; ἕκαστός τις each one, Pi. N. 4.92, Th. 3.45, etc. ; ταῦτα ἕκαστα Hdt. 5.13, etc. ; αὔθ’ ἕκαστα all in exact detail, A. Pr. 950. with Preps., esp. κατά, καθ’ ἕκαστον singly, by itself, Pl. Tht. 188a, al. ; καθ’ ἕ. καὶ σύμπαντα Id. Sph. 259b ; τὸ καθ’ ἕ., τὰ καθ’ ἕκαστα, particulars, Arist. Ph. 189a6, EN 1143b4, al. ; παρ’ ἕκαστον, παρ’ ἕκαστα, in every case, Plb. 4.82.5, 3.57.4, etc. ; παρ’ ἕκαστον καὶ ἔργον καὶ λόγον διδάσκοντες Pl. Prt. 325d ; παρ’ ἕκαστον λέγων constantly interjecting, Men. Epit. 48. ὡς ἕκαστοι each by himself, Hdt. 6.79, Th. 1.15, etc. ; in sg., τῶν δὲ ὡς ἑκάστῳ θύειν θέλει Hdt. 1.132, cf. Pi. P. 9.98 ; οὐχ ὡς ἕ. ἀλλὰ πάντες Arist. Pol. 1292a12, cf. 1283b34. later, = ἑκάτερος, D.H. 3.2 codd.
(Ϝέκαστος Leg. Gort. 1.9, al., Schwyzer 409.4 (Elis), IG 9(1).334.9 (Locris). Apptly. connected with ἑκάς by Dam. Pr. 423.)

jeder, bes. jeder Einzelne, im Gegensatz einer Vielheit oder Gesammtheit ; jeder Einzelne in seiner besonderen Beziehung, in welchem Falle auch der plur. steht, wie ῥᾳδίως ἕκαστοι τὴν ἑαυτῶν ἀπολείποντες Thuc. 1.2. Bei Hom. steht es gew. als Apposition in gleichem Casus mit dem allgemeinen Begriff, Τρῶας ἕκαστον ὑπήλυθε τρόμος, jeden Troer, Il. 7.215 : ὐμμι κακὸν πέμπει ἑκάστῳ, euch u. zwar einem Jeden, 15.109 ; γυναῖκες ἐθαύμαζον ἑκάστη 18.496 ; αὐτὰ ἕκαστα ἔλεγον Her. 5.13 ; Thuc. 6.93 u. A.; sonst steht im Attischen in diesem Fall der Genitiv, ἑκάστη τῶν ἐπιστημῶν, τῶν τεχνῶν, Plat. Parm. 134a, Rep. I.341d. Doch Hdn. 4.13.16 καὶ οἱ μὲν ἕκαστος εἰς τὰς στέγας ἐπανῄεσαν. – Das Verbum steht oft im plur. dabei ; τῶν πάντων οἱ ἕκαστος ὄϊν δώσουσι μέλαιναν Il. 10.215 ; ἔμενον ἐν τῇ ἑωυτοῦ τάξι ἕκαστος Her. 3.158 ; 7.144 ; καθ' ὅσον ἐδύναντο ἕκαστος Plat. Prot. 327e ; οἱ ἄλλοι πάντες δημιουργοὶ βλέποντες πρὸς τὸ ἑαυτῶν ἔργον ἕκαστος Gorg. 503e ; ὅ, τι ἕκαστος ἐπίστασθε Xen. Symp. 3.3 ; ὅπη ἐδύναντο ἕκαστος An. 4.2.12 ; auch so, daß auf ein ἕκαστος sich κατὰ τὴν αὐτῶν οὐσίαν bezieht, Plat. Phileb. 48e. – Gew. steht das subst. dabei ohne Artikel ; hat das subst. den Artikel, so steht ἕκαστος entweder nach, oft in der Bdtg. jedesmalig, τὸν δήμαρχον ἕκαστον Her. 3.6 ; τῆς ἡμέρας ἑκάστης Thuc. 5.47 ; εἰς τὸ ἔργον ἕκαστον Plat. Crat. 389c ; Rep. I.339c ; oder vor, wo sich der Artikel auf eine folgende Bestimmung bezieht, ἐξ ἑκάστων τῶν πόλεων, δι' ὧν ἐξέρχεται Prot. 315a ; oder wo das Einzelne hervorgehoben wird, ἑκάστη ἡ ἐπιστήμη Parm. 134a ; ἕκαστον τὸ ἔθνος Xen. An. 1.8.9. – Ὅστις ἕκαστος, jeder welcher, Hes. Th. 459 ; vgl. Plat. Legg. VII.799a ; – εἷς ἕκαστος, s. εἷς ; – αὐτὸς ἕκαστος, selbst jeder, Her. u. a., bes. αὐτὰ ἕκαστα, alles u. jedes, φράζειν, λέγειν, Aesch. Prom. 952 Her. 5.13, vgl. αὐθέκαστος ; – ἕκαστός τις, ein jeder, Pind. N. 4.92 ; Soph. Ant. 262 ; Thuc. 9.31 ; – καθ' ἕκαστον, einzeln für sich, wie ὡς ἕκαστος, jeder für sich, Thuc. 5.4 u. oft bei Attikern. – Erst bei Sp. für ἑκάτερος, Dion.Hal. 3.2, 6.42.

1. every, every one, each, each one , Lat. quisque, (Homer), etc.; the singular is often joined with a pl. Verb, ἔβαν οἴκονδε ἕκαστος they went home every one of them , (Iliad by Homer); ἕκαστος ἐπίστασθε (Xenophon Historicus):—;the singular is also put in apposition with a pl. Noun, Τρῶας ἕκαστον ὑπήλυθε τρόμος (for Τρώων ἕκαστον)) fear seized them every one , (Iliad by Homer)
2. in plural all and each one , (Homer)
3. more definitely, εἷς ἕκαστος, Lat. unusquisque, every single one, (Herdotus Historicus), etc.:—; καθ᾽ ἕκαστον singly, by itself , Lat. singulatim, (Plato Philosophus), etc.
4. ὡς ἕκαστοι each by himself , (Herdotus Historicus), etc. (ML)