(seul. prés.) haïr, détester, acc. ESCHL. fr. 301 ; SOPH. Ph. 510, Aj. 459 ; EUR. Andr. 212, Med. 118, etc. ; d’où au pass. être odieux à, dat. OD. 4, 502, 756, etc. ; ESCHL. Ag. 417 ; EUR. Hipp. 1402 ;
Pass. ἔχθομαι, OD. 4, 502, 756 ; impf. ἠχθόμην, OD. 14, 366 ; 19, 338 ; part. pf. pass. ἠχθημένος, LYC. 827.

Étym. ἔχθος.

hate, οὐ δικαίως θάνατον ἔχθουσιν βροτοί A. Fr. 353; ἔχθεις S. Ph. 510 (lyr.), E. Med. 117 (anap.); ἔχθει S. Aj. 459; c. dupl. acc., ταῦτά τοί σ’ ἔχθει πόσις E. Andr. 212; — Hom. only in Pass., καὶ ἐχθομενός περ Ἀθήνῃ Od. 4.502; οὐ γὰρ ὀΐω πάγχυ θεοῖς… [αὐτὸν] ἔχθεσθαι ib. 756; ἦ τοι ἐμοὶ ῥήγεα σιγαλόεντα ἤχθεθ’ 19.338; ἤχθετο πᾶσι θεοῖσι 14.366; κολοσσῶν ἔχθεται χάρις ἀνδρί A. Ag. 417 (lyr.); σωφρονοῦντι δ’ ἤχθετο E. Hipp. 1402. — Only pres. and impf., exc. pf. part. Pass. ἠχθημένος Lyc. 827; the forms ἔχθει (imper.) Thgn. 1032, ἤχθεε Hermesian. 7.39 are corrupt.

= ἔξω, except, c. gen., Schwyzer 323 C 43 (Delph., iv BC).

hassen, fast nur praes.; θάνατον ἔχθουσι βροτοί Aesch. trg. 296 ; εἰ δὲ πικροὺς ἔχθεις Ἀτρείδας Soph. Phil. 508, wie Aj. 454 ; Eur. Med. 118, Andr. 212 u. sp.D., wie Callim. Del. 8.
Pass. verhaßt sein, τινί, οὐ γὰρ ὀΐω πάγχυ θεοῖς γονὴν ἔχθεσθαι Od. 4.756 ; ἤχθετο πᾶσι θεοῖσι 14.366, wie 19.338 ; εὐμόρφων δὲ κολοσσῶν ἔχθεται χάρις ἀνδρί Aesch. Ag. 406 ; sp.D., Callim. Del. 183 Nic. Ther. 428 ; – Lycophr. 827 hat auch ein perf. ἠχθημένας ἀκτάς. Vgl. ἀπεχθάνομαι.