α, ον, annuel :
      1 de chaque année, PD. I. 3, 85 ; chez les Att. EUR. Rhes. 435 ; TH. Od. 68 ; pl. neutre, adv. ἔτεια, LYC. 721, annuellement ;
      2 qui dure une année, d’un an, XÉN. Cyn. 5, 14.

Étym. ἔτος.

α, ον (ος, ον E. Fr. 330 (s.v.l.)), (< ἔτος) yearly, annual, ἄεθλα Pi. I. 4 (3).67 ; δασμός E. Rh. 435 ; of the year, ὧραι Thphr. Od. 68 ; μεταλλαγαί E. Fr. 330 (prob.) ; ἐτεία, ἡ, yearly board of officials or the term of such a board, SIG 559.45 (Magn. Mae., iii BC, but Arc.); neut. pl. ἔτεια, as Adv., Lyc. 721.
lasting a year, φρουρά A. Ag. 2.
of one year, yearling, X. Cyn. 5.14 ; βρέφος Poll. 2.8.

jährlich, ein Jahr lang ; ἀέθλων Pind. I. 3.85 ; φρουρᾶς ἐτείας μῆκος Aesch. Ag. 2 ; ἔτειον δασμὸν φέρειν Eur. Rhes. 435 ; selten in Prosa, von Hasen, Xen. Cyn. 5.14 ; βρέφος Poll. 2.8.
• ἔτεια, adv., Lycophr. 721.