*ἔρομαι (impf. εἰρόμην, f. ἐρήσομαι, ao.2 ἠρόμην, d’où impér. ἐροῦ, inf. ἐρέσθαι, part. ἐρόμενος ; pf. inus.) demander, interroger : τινα, IL. 1, 332, etc. ; OD. 1, 284, etc., ou sur qqn, IL. 6, 239 ; 24, 390, OD. 16, 402 ; τι, OD. 6, 298, demander qqe ch., questionner sur qqe ch. ; τινά τι, OD. 7, 237 ; PD. O. 6, 49 ; PLAT. Prot. 354 a, etc. demander qqe ch. à qqn ; τινα περί τινος, OD. 1, 135 ; HDT. 4, 76 ; EUR. El. 548 ; τινα ἀμφί τι, OD. 11, 570, ou ἀμφί τινι, OD. 19, 95, questionner qqn sur qqe ch. ; avec un relat. ἤρετο ὅ τι θαυμάζοι, THC. 3, 113, il demandait de quoi il s’étonnait ; cf. OD. 9, 402, etc. ; ἐρέσθαι ὅπου, PLAT. Rsp. 327 c ; ἐρ. διά τι, PLAT. Prot. 355 c, etc. demander où, pourquoi ; suivi d’une interr. directe : ἤρετο Ξενοφῶντα· εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ Ξενοφῶν, οὐ σὺ ἐνόμιζες ; XÉN. Mem. 1, 3, 9, il demanda à Xénophon : dis-moi, Xénophon, ne pensais-tu pas… ?

➳ Prés. impér. ἔρειο, IL. 11, 611 ; sbj. 1 pl. ἐρώμεθα, OD. 8, 133 ; opt. 3 sg. ἔροιτο, OD. 1, 135 ; 3, 77. Épq. prés. 2 sg. εἴρεαι IL. 15, 247 ; OD. 3, 80 ; impér. 2 sg. εἴρεο, OD. 1, 284 ; 3 sg. εἰρέσθω, OD. 17, 571 ; sbj. εἴρομαι, etc. ; inf. εἴρεσθαι ; part. εἰρόμενος ; impf. 3 sg. εἴρετο, OD. 9, 251, etc. ; 3 pl. εἴροντο, OD. 9, 402, etc. ; fut. εἰρήσομαι, OD. 7, 237 ; 19, 104, 509 ; 3 sg. εἰρήσεται, OD. 19, 46 ; 1 pl. εἰρησόμεθα, OD. 4, 61.

Étym. εἴρομαι p. *ἔρϝ-ομαι, de la R. indo-europ. *h₁r(e)u-, interroger, demander.

(not found in pres. ind. (exc. 2 sg. ἔρεαι Orac. in Certamen Prooem.), its place being taken by ἐρέω¹, ἐρωτάω) ; Ion. and Ep. εἴρομαι Il. 1.553, Od. 1.284, al. ; impf. (= aor.) εἰρόμην Il. 1.513, Pi. O. 6.49, Hdt. 2.44, etc. ; fut. ἐρήσομαι S. OT 1166, Ar. Nu. 1409, Pl. Prt. 355c ; Ion. εἰρήσομαι Od. 4.61, 7.237, Hdt. 1.67 (ἐπ-); aor.2 ἠρόμην Sappho 1.15, E. Ion 541, Th. 3.113, etc. ; imper. ἐροῦ S. El. 563, E. Or. 763 (troch.), etc., Ep. ἔρειο Il. 11.611 ; subj. ἔρωμαι Od. 8.133, Pl. R. 538d, etc. ; εἴρωμαι Od. 16.402, Hdt. 4.76 ; opt. ἐροίμην Od. 1.135, 3.77, etc. ; inf. ἐρέσθαι in Hom. always in the phrase μεταλλῆσαι καὶ ἐρέσθαι 3.69, al. (exc. in 1.405) (ἔρεσθαι is freq. in codd., as Lys. 12.24, E. El. 548, cf. Hdn. Gr. 1.466) ; part. ἐρόμενος Ar. Eq. 574, Th. 4.40; — Ep. and Ion. also ἐρέομαι in subj. ἐρέωμαι Od. 17.509, inf. ἐρέεσθαι 6.298, 23.106, Hp. Prorrh. 2.41, impf. ἐρέοντο Il. 1.332, 8.445 ; ἐπειρεόμενος is v.l. in Hdt. 3.64:
ask, inquire, mostly folld. by indirect question, εἴροντο… ὅττι ἑκήδοι Od. 9.402, etc. ; ἤρετο ὅτι θαυμάζοι Th. 3.113 ; τὸν ξεῖνον ἐρώμεθα εἴ τιν’ ἄεθλον οἶδε Od. 8.133, etc. ; ἠρόμην ὅπου… Pl. R. 327b ; διὰ τί… Id. Prt. 355c, etc. ; folld. by a direct question, ἤρετο Ξενοφῶντα, εἰπέ μοι, ἔφη, ὦ Ξενοφῶν, οὐ σὺ ἐνόμιζες… ; X. Mem. 1.3.8 ; ἐρομένου δὲ τοῦ Ἀγησιλάου, ἆρ’ ἂν ἐν καιρῷ γένοιτο, εἰ… ; Id. HG 4.3.2, cf. Cyr. 1.4.19. c. acc. objecti, learn by inquiry, ἐρέεσθαι δώματα πατρός Od. 6.298 ; ask after or for, εἰρόμεναι παῖδας Il. 6.239 ; εἴρεαι Ἕκτορα δῖον 24.390 ; θεῶν εἰρώμεθα βουλάς Od. 16.402.
c. acc. pers., question, Il. 1.332, etc., Hdt. 1.32, Lys. 12.24 ; εἴρετο δ’ ἡμέας, ὦ ξεῖνοι, τίνες ἐστέ ; Od. 9.251 ; ἀλλήλους εἴροντο τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι 17.368, cf. E. Or. 763 (troch.), etc. ; in later Prose, Jul. Or. 7.229b.
c. acc. pers., petition, Ar. Eq. 574.
c. dupl. acc., to ask one about a thing, τὸ μέν σε πρῶτον… εἰρήσομαι…, τίς πόθεν εἰς ἀνδρῶν ; Od. 7.237, cf. 19.509 ; ἐρήσομαί σε τουτί· παῖδά μ’ ὄντ’ ἔτυπτες ; Ar. Nu. 1409. freq. τινὰ περί τινος, as ἵνα μιν περὶ πατρὸς… ἔροιτο Od. 1.135, 3.77, cf. Hdt. 4.76, al., E. El. 548; also οἱ δέ μιν ἀμφὶ δίκας εἴροντο Od. 11.570; ἀμφὶ πόσει εἴρεσθαι 19.95. (Ion. εἰρ- Att. ἐρ- from ἐρϜ- (aor. stem), cf. ἐρέ(Ϝ)ω, ἐρευτής ; pres. ἐρέ(Ϝ)ομαι ; ἐροίμην and similar forms in Hom. are variously expld. or emended.)

ep. u. ion. εἴρομαι, s. ἌΡΩ.