[ᾰ] (impf. ἠράμην, f. ἐρασθήσομαι, ao. ἠράσθην et ἠρασάμην ; pf. ἤρασμαι) aimer passionnément, être épris de : τινος, de qqn, IL. 3, 446, etc. ; OD. 11, 238, ou de qqe ch. (guerre, royauté, pays, etc.) IL. 9, 64, etc. ; PD. P. 11, 50 ; HDT. 1, 96 ; ESCHL. Eum. 852 ; avec l’inf. PD. P. 4, 92 ; THGN. 1151 ; SOPH. O.C. 511 ; EUR. Med. 700, etc.

➳ Prés. sbj. 3 sg. dor. ἔραται [ᾱ] PD. P. 4, 92 ; opt. dor. ἐραίμαν [ᾱ] PD. P. 11, 50 ; part. avec crase τὠραμένῳ, THCR. Idyl. 29, 32. Impf. 1 sg. éol. et dor. ἠράμαν [ᾰᾱ] SAPPH. 33 Bgk ; 2 sg. éol. ἄραο ; SAPPH. 99. Ao. part. ἐρασθείς, CIA. 1, 492, 2 (6^e siècle av. J.C., v. Meisterh. p. 149, § 70) ; ao. épq. ἠρασάμην, IL. 20, 223 ; ARCHIL. 29 ; sans augm. ἐρασσάμην, HÉS. Th. 915 ; PD. P. 2, 27 ; avec redoubl. du σ : 2 sg. ἠράσσαο, THCR. Idyl. 4, 27 ; pf. ἤρασμαι, PARTH. 2, 2.

Étym. cf. ἐράω.

2 sg. Ep. ἔρασσαι or ἔρασαι Theoc. 1.78, 3 sg. ἔραται Id. 2.149 (with unexpld. α); 2 pl. ἐράασθε Il. 16.208; 3 sg. subj. Aeol. and Dor. ἔραται Sappho Supp. 5.4, Pi. P. 4.92 ; opt. ἐραίμαν ib. 11.50 ; impf. ἠράμην [α] Sappho 33, Thgn. 1346, etc. ; fut. ἐρασθήσομαι A. Eu. 852 ; aor. ἠράσθην Alcm. 33, Hdt. 1.8, 96, E. Med. 700, IG1². 920.2, poet. ἐράσθην Phoen. 1.19 ; poet. aor. Med. ἠρασάμην Il. 16.182, Hermesian. 7.49, 96 (Ep. and Lyr. ἠράσσατο Il. 20.223, Archil. 26, Nicaen. 1.5 ; ἐράσσατο Hes. Th. 915, P 1. P. 2.27); pf. ἤρασμαι Parth. 2.3 ; ἐράω supplies the pres. and impf. in Prose.
love, c. gen. pers., prop. of the sexual passion, as always in Hom. ; mostly of the man, ὥς σεο νῦν ἔραμαι Il. 3.446, cf. 16.182, 20.223, etc. ; λέχους E. Med. 491 ; τῆς ἑωυτοῦ γυναικός Hdt. 1.8 ; but of the woman, ἣ… ἠράσσατ’ Ἐνιπῆος Od. 11.238 ; c. acc. cogn., ἐ. μέγαν γ’ ἔρωτα E. Med. 697. of things, desire passionately, lust after, ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου Il. 9.64 ; φυλόπιδος… ἕης τὸ πρίν γ’ ἐράασθε 16.208 ; ἐρασθεὶς τυραννίδος Hdt. 1.96 ; τῶν ἀπεόντων Pi. P. 3.20 ; καλῶν ib. 11.50 ; γῆς τῆσδε A. Eu. 852 ; κείνων ἔραμαι E. Alc. 866 (anap.); θανάτου ἔρανται Aret. CA 2.5. c. inf., desire eagerly, οὐκ ἔραμαι πλουτεῖν Thgn. 1155 ; ἤρατο ἐπιψαύειν Pi. P. 4.92 ; ἔραται γλῶσσα μέλιτος ἄωτον [προχέειν] Id. Pae. 6.58 ; ἔραμαι πυθέσθαι S. OC 511 (lyr.); λαβεῖν τι E. Med. 700 ; φαγεῖν Ar. Fr. 51 (lyr.).

depon., aor. ep. ἠρασάμην, ἠράσσατο, Prosa ἠράσθην, bei Luc. dea Syria ἠρησάμην, fut. ἐρασθήσομαι ; lieben, begehren, gew. τινός, ὥς σεο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ Ill. 14.328 ; πολέμου 9.64, öfter ; ἐραίμην καλῶν Pind. P. 11.50 ; γῆς τῆσδε ἐρασθήσεσθε Aesch. Eum. 814 ; γυναικὸς ἐρασθείς Her. 1.8 ; τυραννίδος 1.96 ; – c. inf., ἐπιψαύειν ἔραται Pind. P. 4.92 ; N. 1.31 ; οὐκ ἔραμαι πλουτεῖν Theogn. 1155 ; πυθέσθαι Soph. O.C. 512 ; Eur. u. in Prosa ; der aor. gew. von sinnlicher Liebe, Plat. Symp. 213c u. öfter ; doch auch τυραννίδος, Alc.I, 141d ; Luc. D. Mort. 2. S. ἐράω.