ος, ον :
      1 effrayant, terrible, en parl. de pers. IL. 20, 389 ; 21, 452 ; particul. d’Achille, IL. 1, 146 ; 18, 170 ; 21, 589 ; en parl. de choses (tempête, OD. 14, 522 ; paroles, IL. 15, 198 ; OD. 8, 77 ; etc. ; malheur, ESCHL. Ag. 462 ; souffrance, SOPH. El. 204, etc.) ; adv. ἔκπαγλον, IL. 13, 513, etc. ; ἔκπαγλα, IL. 3, 415 ; 5, 423, terriblement ;
      2 p. ext. étonnant, merveilleux, extraordinaire, PD. P. 4, 79, etc. ; adv. ἔκπαγλα, merveilleusement, SOPH. O.C. 716.

• Sup. -ότατος, IL. 1, 146 ; 18, 170 ; 20, 389, etc. ; XÉN. Hier. 11, 3.

Étym. par métath. *ἔκπλαγος, de ἐκπλήσσω.

ον, Ep. and Ion. word, terrible, violent; of persons, ὧδ’ ἔ. ἐών, of Achilles, Il. 21.589 ; πάντων ἐκπαγλότατ’ ἀνδρῶν, also of Achilles, 1.146, 18.170 ; of other heroes, 20.389, 21.452. sts. of things, χειμὼν ἔ. Od. 14.522 ; ἐκπάγλοις ἐπέεσσιν Il. 15.198, Od. 8.77 ; ἔδεισεν γὰρ ἐμὴν ἔ. ἐνιπήν 10.448, cf. 17.216. mostly Adv. -λως terribly, vehemently, exceedingly, ἐ. ἀπόλεσσαν Il. 1.268 ; κοτέοντο 2.223 ; ἐθέλει οἶκόνδε νέεσθαι ib. 357 ; μαίνεται 9.238 ; ὠδύσατ’ ἐ. Od. 5.340 ; ἔχθαιρε 11.437 ; ὀδύρεται 15.355 ; αἴθεται Hp. Mul. 2.171 (ἐκπατίως Erot.) ; ἐ. πονέει ib. 1.3 ; neut. as Adv., ἔκπαγλον ἐπεύξατο Il. 13.413, cf. Nic. Th. 448, etc. ; οὐ γὰρ ἐγώ σ’ ἔ. ἀεικιῶ Il. 22.256 ; neut. pl., ἔκπαγλα φιλεῖν to love beyond all measure, 3.415, 5.423 ; ἢν ἔ. χαλεφθῇ Nic. Th. 445. in later Poets the word freq. signifies merely, marvellous, wondrous, ἀνὴρ ἔ. Pi. P. 4.79 ; σθένει ἔ. Id. I. 7(6).22 ; ἐν πόνοις ἔ. ib. 6 (5).54 ; not freq. in Trag., ἔ. κακόν, τέρας, A. Ag. 862, Ch. 548 ; δείπνων ἀρρήτων ἔκπαγλ’ ἄχθη S. El. 204 (lyr.). Adv. ἔκπαγλα marvellously, Id. OC 716 (lyr.); in early Prose only once, ὅπλα τὰ ἐκπαγλότατα X. Hier. 11.3 ; in Com., Eup. 8.14D. (Sup.). (Metath. for ἔκπλαγος (ἐκπλήσσω) acc. to Eust. 68.18 ; perh. dissim. from ἔκπλαγλος.)

(durch Metathesis aus ἐκπλήσσω), Entsetzen erregend, erschrecklich, entsetzlich ; von furchtbaren Kriegshelden, καὶ θαρσαλέος πολεμιστής Il. 21.489 ; πάντων ἐκπαγλότατ' ἀνδρῶν 1.146, wie Hes. O. 153 ; Pind. P. 4.79 ; σθένει I. 6.22 ; ἐν πόνοις 5.21 ; von Sachen, wie χειμών, fürchterliches Ungewitter, Od. 14.522 ; ἔπεα, Schreckwort, 8.77, wie ἐνιπή 10.448 ; τέρας, κακόν, Aesch. Ch. 541, Ag. 836 ; δείπνων ἄχθη Soph. El. 197. In Prosa ὅπλα ἐκπαγλότατα Xen. Hier. 11.3.
• Adv. ἐκπάγλως, ἀπόλεσσαν Il. 1.268 ; ὠδύσατο Od. 5.340 ; ἐθέλειν, d.i. gar sehr, Il. 2.357, wie auch ἔκπαγλον, z.B. ἀεικιῶ σε Od. 22.256 ; ἐπεύξατο Il. 13.413 ; γαυριᾶν Callim. Del. 247 ; ἔκπαγλα φιλεῖν, erschrecklich lieben, Il. 3.415, 5.424 u. a. D.; Soph. O.C. 720, ch.