ος, ον :
      1 chassé de, rejeté : ἔκϐ. οἴκων, EUR. Ph. 811, rejeté de la maison, en parl. d’un enfant exposé ; ἔκϐολα λύματα δαιτός, CALL. Cer. 116, morceaux de rebut d’un repas ; subst. ναὸς ἔκϐολα, EUR. Hel. 422 et 1214, morceaux brisés, épaves d’un navire ;
      2 rejeté du sein de sa mère, càd. mis au monde prématurément, EUR. Bacch. 91 ;
      3 subst. πόντου ἔκϐολον, EUR. I.T. 1042, pointe de terre qui jaillit de la mer, promontoire.

Étym. ἐκϐάλλω.

ον, thrown out or away, exposed, ἔκβολον οἴκων βρέφος E. Ph. 804 (lyr.) ; rejected, σφόνδυλοι Supp.Epigr. 2.569.22 (Didyma) ; ἔ. βροτῶν βίου Luc. Trag. 215.
frustrated, LXX Ju. 11.11.
cast out, [ἔφοδος] ὡσανεὶ κόσκινον [ἀριθμοὺς] ὥσπερ ἐ. ἀποχωρίσει Iamb. in Nic. p. 29P. ; τὰ διὰ κοσκίνου ἔ. ib. p. 30P. Subst. ἔκβολον, τό, outcast, ἔ. κόρης E. Ion 555 ; νηδύος ἔ. Id. Ba. 91 (lyr.). ναὸς ἔκβολα seem to be rags cast out from the ship, Id. Hel. 422 ; but, in Id. IT 1042 πόντου ἔκβολον an outbreak, a place where the sea has broken in upon the land.

ausgeworfen, verstoßen ; ἔκβολον οἴκων βρέφος Eur. Phoen. 811 ; ausgesetzt, Ion 555 ; unzeitig, von der Leibesfrucht, Bacch. 90 ; subst. ὁ ἔκβολος, das Vorgebirge, nach Andern eine Bucht, I.T. 1042 ; τὰ ἔκβολα νεώς, das Wrack des gestrandeten Schiffes, Hel. 1214.

cast out of a place, with genitive, (Euripides):—;as Substantive, ἔκβολον, ου, τό, an outcast , (Euripides):—;but, ναὸς ἔκβολα rags cast out from the ship, (Euripides) (ML)