GRC
ἑτεροκλινής
JSON
Bailly
ἑτερο·κλινής, ής, ές [ῐ] qui penche d’un côté, HPC. Art. 795 ; DC. 57, 21 ; τὰ ἑτεροκλινῆ τῶν χωρίων, XÉN. Cyn. 2, 7, parties déclives d’un terrain.
Étym. ἕ. κλίνω.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
ές, leaning to one side, uneven, Hp. Art. 24; of a building, D.C. 57.21; τὰ ἑ. τῶν χωρίων sloping ground, X. Cyn. 2.7. Adv. -νῶς one-sidedly, Sor. 2.62; ἑ. ἔχειν πρὸς ἡδονήν to have a propensity to it, Arr. Epict. 3.12.7.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
ές, nach der einen oder der andern Seite sich neigend, abschüssig, Hippocr.; χωρίον Xen. Cyn. 2.8 ; Sp., wie DC. 57.21 στοὰ ἐπειδὴ ἑτ. ἐγένετο, ὠρθώθη.
• Adv., ἑτεροκλινῶς ἔχειν πρός τι, Hang zu Etwas haben, Arr. Epict. 3.12.7.
• Adv., ἑτεροκλινῶς ἔχειν πρός τι, Hang zu Etwas haben, Arr. Epict. 3.12.7.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
