οῦ (ὁ) :
      1 tour, détour, repli, circonvolution, en parl. du labyrinthe, HDT. 2, 148 ; des intestins, ARSTT. H.A. 4, 7, 11, etc. ; des évolutions d’un danseur, ORPH. H. 37, 12 ; de l’enroulement d’un nœud, PLUT. Alex. 18, etc. ;
      2 mouvement de rotation, PLUT. M. 404 f.

Étym. ἑλίσσω.

Ep. εἱλιγμός, ὁ, winding, convolution, of the Labyrinth, Hdt. 2.148; πολλοὺς ἑ. ἄνω καὶ κάτω πλανᾶσθαι X. Cyr. 1.3.4; of the gut, ἑ. ἔχει Arist. HA 532b7; of the Fallopian tubes, ib. 510b19; of the brain, Erasistr. ap. Gal. 5.603; of a snake, Sch. Nic. Th. 159; of dancers’ feet, Orph. H. 38.12; generally, rotatory motion, Plu. 2.404f; ὀφθαλμῶν ἑλιγμοί rolling of eyes, Procop.Gaz. p. 151 B. ; ἑ. καὶ ἀναστροφαὶ ὀργάνων Max.Tyr. 19.4; pl., the plies of a knot, Plu. Alex. 18; ῥευμάτων ἑλιγμοί Id. Caes. 19; ὀρῶν Lib. Or. 61.8.

ὁ, das Winden, Wirbeln, die Windung ; πολλούς τινας ἑλιγμοὺς ἄνω καὶ κάτω πλανώμενοι μόλις ἀφικνεῖσθε, ὅποι ἡμεῖς πάλαι ἥκομεν, auf vielen Umwegen, Xen. Cyr. 1.3.4 ; Her. von der Windung des Labyrinths, 2.148 ; Plut. Thes. 19 ; von der Schlange, Nic. Th. 159 ; von der Schnecke, Arist. H.A. 4.2.