ή, όν, de l’intérieur, càd. de l’intimité, réservé aux seuls adeptes, LUC. V. auct. 26 ; en parl. de certains ouvrages d’Aristote, CLÉM. 2, 89 b ; οἱ ἐσωτερικοί (s.-e. μαθηταί) JAMBL. V. Pyth. 152, les disciples initiés à la doctrine ésotérique de Pythagore.

Étym. ἐσώτερος.

ή, όν, inner, esoteric ; ἐσωτερικά, τά, of certain Stoic doctrines, Gal. 5.313 ; ἐ. μαθήματα Iamb. Comm. Math. 18 ; of persons, -κοί, οἱ, the disciples of Pythagoras, Id. VP 17.72 ; μέμνησο τὸν μὲν ἐ., τὸν δὲ ἐξ. καλεῖν (of Aristotle), Luc. Vit. Auct. 26. (Prob. coined to correspond with ἐξωτερικός.)

innerlich, dem ἐξωτερικός entgeggstzt, Luc. vit.auct. 26.