ἐπ·ολολύζω, pousser un cri de joie (litt. un hurlement) AR. Eq. 616 ; τινί, ESCHL. Sept. 825, en l’honneur de qqn ; τι, ESCHL. Ch. 942, en l’honneur de qqe ch. ;

Moy. m. sign. ESCHL. Ag. 1236.

shout for joy, triumph at, abs., A. Ag. 1236 (Med.), Ar. Eq. 616 (lyr.) ; τινι at or to one, A. Th. 825 (lyr.); τι over or at a thing, Id. Ch. 942 (lyr.).

(ὀλολύζω), dabei, darüber ein Freudengeschrei erheben, jauchzen, πότερον χαίρω κἀπολολύξω πόλεως ἀσινεῖ σωτῆρι Aesch. Spt. 807 ; c. acc., ἐπολολύξατε – δόμων ἀναφυγὰς κακῶν Ch. 930 ; absol., νῦν ἄρ' ἄξιόν γε πᾶσίν ἐστιν ἐπολολύξαι Ar. Eq. 616. – Auch med., ὡς δ' ἐπωλολύξατο Aesch. Ag. 1209.