'ἐπι·ψαύω, toucher à la surface, toucher légèrement, effleurer, gén. HÉS. Sc. 217 ; HDT. 3, 87 ; SOPH. Aj. 1394, Ph. 1255 ; dat. Q. SM. 2, 456 ; acc. Q. SM. 12, 551 ; ORPH. Lith. 126 ; abs. ἡ ἐπιψαύουσα (s.-e. γραμμή) ARCHIM. tangente, t. de géom. ; fig. ἐπ. τινός, HDT. 2, 65 ; POL. 2, 1, 4, effleurer un sujet ; ὅστ' ὀλίγον περ ἐπιψαύῃ πραπίδεσσιν, OD. 8, 547, celui qui ne fait qu’effleurer légèrement la sagesse, càd. qui n’a que peu de sagesse.'

Dor. fut. -ψαυσῶ Archim. Con. Sph. 30: — touch on the surface, touch lightly, c. gen., Hes. Sc. 217, Hdt. 3.87, etc. ; attain, abs., κατὰ πᾶν τέλος Pi. I. 4 (3).11 ; ἐ. φιλοτάτων to aspire to loves, Id. P. 4.92 ; ἐ. τινὸς οὐδὲ κατὰ μικρόν Phan. Hist. 19 ; γῆς ἐ., of shipwrecked persons, S. Fr. 636.2 ; generally, handle, κώπης Id. Ph. 1255 ; meddle with, τάφου Id. Aj. 1394 ; metaph, also, touch lightly upon, Hdt. 2.65. Geom., ἡψαύουσα (sc. γραμμή) tangent, Archim. Sph. Cyl. 1.12, etc. c. dat., Q.S. 2.456. c. acc., Id. 12.551. once in Hom., intr. and metaph, ὅς τ’ ὀλίγον περ ἐπιψαύῃ πραπίδεσσιν who can reach ever so little way by his wits, Od. 8.547.

(ψαύω), auf der Oberfläche, leicht berühren, streifen, ritzen, τινός, Hes. Sc. 217 ; τάφου, κώπης, Soph. Aj. 1394 Ph. 1250 ; τῶν ἄρθρων τῇ χειρί Her. 3.87 ; übertr., τὰ δὲ καὶ εἴρηκα ἐπιψαύσας αὐτῶν 2.65 ; vgl. Pol. 2.1.4 ; φιλοτάτων, d.i. nach Liebe trachten, Pind. P. 4.92 ; κατὰ τέλος I. 3.29 ; κἂν ὀλίγον νυκτὸς ἐπιψαύσῃσιν Theocr. 21.4 ; Hom. vrbdt ὅς τ' ὀλίγον περ ἐπιψαύῃ πραπίδεσσιν, der nur ein wenig mit dem Herzen zu empfinden vermag, Od. 8.547. – Qu.Sm. vrbdt es mit dem dat., 2.456, u. c. acc., ὁδόν, betreten, 12.551 ; vgl. Orph. lith. 126.