ἐπι·χέω (f. -χεύσω, ao. ἐπέχευα, pf. inus.) :
      1 verser sur, répandre sur : χερσὶν ὕδωρ, IL. 24, 303, verser de l’eau sur les mains ; οἴνῳ ὕδωρ, XÉN. Œc. 17, 9, de l’eau sur du vin ; ἐπ. τι, OD. 1, 136 ; AR. Pax 169, etc. verser qqe ch. sur ; abs. remplir ou vider une coupe en l’honneur de : τινός, ANTH. 12, 168, de qqn ; θρῆνον, PD. I. 8, 129, répandre des gémissements ; ὀδμήν, A.RH. 2, 191, exhaler une odeur ;
      2 verser par-dessus, d’où au pass. ἰχθῦς νάπυϊ ἐπικεχυμένους, LUC. As. 47, poissons inondés de moutarde ;
Pass.-moy. (ao. pass. ἐπεχύθην, ao. moy. ἐπεχευάμην) ;
   I intr.
      1 se répandre sur, XÉN. Œc. 17, 12 ; abs. se répandre, Q. SM. 14, 607 ; p. suite, fig. se mêler à, dat. PLUT. Rom. 15 ;
      2 se répandre contre, se précipiter comme un torrent sur, en parl. de pers., d’animaux, IL. 15, 654 ; 16, 295 ; τινι, HDT. 2, 149, sur qqn ;
      3 se répandre jusqu’à, se développer, en parl. d’une discussion, PLAT. Pol. 302 c, Leg. 793 b ;
   II tr.
      1 répandre pour soi ou par soi-même : ὕλην, OD. 5, 257 ; χύσιν φύλλων, OD. 5, 487, répandre du lest, une couche de feuilles ; πήχεε παιδί, A.RH. 1, 268, jeter ses bras autour du corps d’un enfant ;
      2 se faire verser à boire ; ἄκρατόν τινος, THCR. Idyl. 14, 18, ou simpl. τινος, PHYLARQ. (ATH. 261 b) une libation de vin en l’honneur de qqn.

➳ Fut. 2 sg. ἐπιχεῖς, AR. Pax 169 ; ao. 3 sg. ἐπέχευε, OD. 15, 135 ; inf. ἐπιχεῦαι, IL. 24, 303 ; ao. réc. part. fém. ἐπιχύσασαν, p. ἐπιχέασαν, CORN. 22. Pass. prés. part. ion. ἐπιχεομένους, PHYLARQ. l. c. ; pl.q.pf. 3 pl. ἐπέχυντο, IL. 16, 295. Moy. ao. 3 sg. ἐπεχεύατο, OD. 5, 257, 487 ; A.RH. 1, 268, etc.

fut. -χέω, 2 sg. ἐπιχεῖς Ar. Pax 169 ; aor.1 ἐπέχεα ; Ep. aor.1 ἐπέχευα, inf. ἐπιχεῦαι (v. infr.): — pour over, χέρνιβα δ’ ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε… νίψασθαι Od. 1.136, etc. ; in full, χερσὶν ὕδωρ ἐπιχεῦαι Il. 24.303 ; χερσὶ δ’ ἐφ’ ὕδωρ χευάντων Od. 4.213, etc. ; also οἴνῳ ἐπιχεῖν ὕδωρ X. Oec. 17.9. metaph, τοῖσι δ’ ἐφ’ ὕπνον ἔχευε Il. 24.445 ; Τρῶες δ’ ἐπὶ δούρατ’ ἔχευαν 5.618 ; ἀνέμων ἐπ’ ἀϋτμένα χεῦε Od. 3.289 ; θρῆνον pour a lament over one, Pi. I. 8 (7).64 (tm.); ὀδμήν A.R. 2.191 (tm.); βλασφημιῶν ἐ (gen. partit.) Luc. JTr. 35. of solids, heap up, θανόντι χυτὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευαν Od. 3.258, cf. Il. 23.256 ; ἐπὶ σῆμ’ ἔχεεν 6.419; — Med., ὕπερθ’ ἐπὶ σῆμα χέεσθαι A.R. 3.205.
pour in, ἀπαντλοῦντα καὶ ἐ. Pl. R. 407d; ἓν ἀγαθὸν ἐπιχέασα, τρί’ ἐπαντλεῖ κακά Diph. 107 codd. Stob. ; fill a cup, Ναννοῦς καὶ Λύδης ἐπίχει δύο AP 12.168 (Posidipp.).
B. Med., pour or throw over oneself, χύσιν δ’ ἐπεχεύατο φύλλων Od. 5.487 ; κατακλιθεὶς ἐπιχείσθω τὴν πέριξ ἄμμον Antyll. ap. Orib. 10.8.4 ; ἐπεχεύατο πήχεε παιδί she threw her arms round the boy, A.R. 1.268 ; but πολλὴν ἐπεχεύατο ὕλην for himself, Od. 5.257.
pour itself over, Q.S. 14.604.
anoint oneself, ἀπὸ δείπνου Test.Epict. 4.22.
have poured out for one to drink, ἐ. ἄκρατόν τινος drink it to any one΄s health or honour, esp. of lovers’ toasts, Theoc. 14.18, cf. Antiph. 81.2 codd. Ath. ; ἔρωτος ἀκράτω (gen. partit.) ἐπεχεῖτο Theoc. 2.152 ; also simply ἐπιχεῖσθαί τινος Phylarch. 31J.
C. Pass., to be poured over, ἰλύος ἐπιχυθείσης X. Oec. 17.12 ; metaph, τοῖς Ἑλληνικοῖς ὀνόμασι τῶν Ἰταλικῶν ἐπικεχυμένων Plu. Rom. 15. metaph, of a crowd, stream on or in pursuit, ἐπέχυντο (Ep. aor.2 Pass.) Il. 15.654 ; ἀνὰ νῆας 16.295 ; so, come like a stream over, τοῖσι ἐναντίοισι ἐπιχυθέντας… μῦς ἀρουραίους Hdt. 2.141 ; τοσούτων μοι πραγμάτων ἐπικεχυμένων Theopomp.Hist. 217c.
to be poured in as an addition, τοῦ νῦν ἐπικεχυμένου λόγου, of the discussion, that has now been started, Pl. Plt. 302c ; ὁ νυνδὴ λόγος ἡμῖν ἐπιχυθείς Id. Lg. 793b.
to be drowned in, ἰχθῦς νάπυϊ ἐπικεχυμένους Luc. Asin. 47.

(χέω), darauf-, darübergießen, χέρνιβα δ' ἀμφίπολος προχόῳ ἐπέχευε – νίψασθαι, sie goß Wasser über die Hände zum Waschen, wie es immer vor der Mahlzeit geschieht, Od. 1.136 u. öfter ; χερσὶν ὕδωρ Il. 24.303 ; φέρ' ἐπιχέω καὶ τὸ μέλι τουτί Ar. Pax 252 ; dazugießen, τῷ οἴνῳ τὰ καὶ ἐπιχέαντα Plat. Rep. III.407d. – Auch von nicht flüssigen Dingen, darauf-, dazuschütten, χυ τὴν ἐπὶ γαῖαν ἔχευαν Il. 23.256, wie ἐπὶ σῆμ' ἔχεεν, einen Erdhügel aufschütten, 6.419 ; eben so in tmesi, τοῖσι δ' ἐφ' ὕπνον ἔχευε 24.445, Od. 2.396, Schlaf über Einen ausgießen ; ἀνέμων ἀϋτμένα 3.289 ; Τρῶες δ' ἐπὶ δούρατ' ἔχευαν Il. 5.618 ; ἐπίχει τῶν βλασφημιῶν, stoße Schmähreden aus, Luc. Iup. trag. 35 ; – pass., ἰχθῦς νάπυϊ ἐπικεχυμένους, damit begossen, Luc. Asin. 47 ; – med., od. pass., darauf, darüber strömen, fließen, ἰλύος ἐπιχυ θείσης Xen. Oec. 17.12 ; bes. übertr. von Menschen, zuströmen, Δαναοὶ δ' ἐπέχυντο νῆας ἀνὰ γλαφυράς Il. 16.295, 15.654 ; öfter Plut.; von Tieren, τοῖσι ἐναντίοισι ἐπιχυθέντας μῦς ἀρουραίους Her. 2.141 ; von der Rede, die sich über Etwas verbreitet, Plat. Polit. 302c, Legg. VII.793b ; vgl. noch Pol. τοσούτων μοι πραγμάτων ἐπικεχυμένων 8.11.3 ; – aor. 604. – Eigtl. med., sich aufschütten, aufhäufen, πολλὴν δ' ἐπεχεύατο ὕλην, χύσιν – φύλλων Od. 5.257, 487 ; auch mit entfernterer Beziehung auf das subj., ἐπεχεύατο πήχεε παιδί, umarmte ihren Sohn, Ap.Rh. 1.268. – Auch = für sich eingießen lassen, um auf Jemandes Gesundheit zu trinken, ἄκρατόν τινος, Theocr. 2.151, 14.18 ; ohne des Demetrius Gesundheit trinken, Phylarch. bei Ath. VI.261b. So auch das act., Posidipp. 10 (XII.168), Ναννοῦς καὶ Λύδης ἐπίχει δύο, schenk zwei Becher ein auf die Gesundheit der N. u. L, Vgl. ἐπίχυσις.

ἐπι-χέω
[in LXX chiefly for יָצַק. Gen.28:18, al. ;]
to pour upon: Luk.10:34.†
(AS)