ῆς (ἡ) :
      1 flux (p. opp. à ἀπορροή, reflux) T. LOCR. 102 b ; p. ext. flux (de larmes, de sang, etc.) ESCHL. Eum. 694, Ag. 1510 ; EUR. fr. 577 ; HPC. V.C. 904 ; fig. ἐπ. κακῶν, EUR. Andr. 349, flux de maux ; φρονήσεως, PLAT. Leg. 732 b, flux de pensées ;
      2 courant d’une rivière, ESCHL. fr. 141 ; A.RH. 4, 623.

➳ Dor. ἐπιρροά, T. LOCR. 101 c, 102 b.

Étym. ἐπιρρέω.

ἡ, (ἐπιρρέω) afflux, influx, κακαῖς ἐ. ὕδωρ μιαίνων A. Eu. 694; ἐπιρροαῖσιν αἱμάτων Id. Ag. 1510 (lyr.); δακρύων ἐπιρροαί E. Fr. 573; ἐ. αἵματος determination of blood to…, Hp. VC 13; opp. ἀπορροή (efflux), Ti.Locr. 102b; τῆς τροφῆς Thphr. CP 5.44.6; κατ’ ἐπιρροάν Ti.Locr. 101d; metaph, αὔξην τε καὶ ἐ. (sc. νοσημάτων) Pl. Lg. 783b; ἐ. κακῶν E. Andr. 349 (pl.); ἀνάμνησίς ἐστιν ἐ. φρονήσεως ἀπολιπούσης Pl. Lg. 732b.
stream of a river, A. Fr. 143 (pl.), A.R. 4.623 (pl.).
channel, duct, Hp. Gland. 12 (pl.).
irrigation, Ph. 1.249.

ἡ, der Zufluß, das Zuströmen ; αἱμάτων ἐπιρροαί Aesch. Ag. 1491, vgl. Eum. 664 ; Sp., wie Ap.Rh. 4.623. – Uebertr., ἀνάμνησις δ' ἐστὶν ἐπιρροὴ φρονήσεως ἀπολιπούσης, gleichsam ein Zurückfluten, Plat. Legg. V.732a ; neben αὔξη, VI.783b, wie eine Flut ; von einer großen Menge, bes. des Uebels, z.B. κακῶν, Eur. Andr. 349 ; das Ueberfließen, Luc. Tim. 18.