ἐπι·νωμάω-ῶ :
      1 tr. distribuer, partager, répartir, ESCHL. Eum. 311, Sept. 729 ; SOPH. Ant. 139 ; τι ὀμμάτων αὐγαῖς, EUR. Ph. 1564, parcourir qqe ch. du regard ;
      2 intr. s’approcher de, dat. SOPH. Ph. 168.

bring or apply to, παιῶνα κακῶν τινί S. Ph. 168 (anap.); σώματα… ὄμματος αὐγαῖς ἐπενώμας didst survey…, E. Ph. 1564 (anap.).
distribute, apportion, λάχη τὰ κατ’ ἀνθρώπους A. Eu. 311 (anap.); κλήρους Id. Th. 727 (lyr.), cf. S. Ant. 139 (lyr.).

zuteilen, ξένος δὲ κλήρους ἐπινωμᾷ χάλυβος Σκυθῶν ἄποικος Aesch. Spt. 709, vgl. Eum. 301 ; ἄλλα δ' ἐπ' ἄλλοις ἐπενώμα μέγας Ἄρης Soph. Ant. 139 ; εἰ τάδε σώματα νεκρῶν ὄμματος αὐγαῖς σαῖς ἐπενώμας, wenn du sie durchmusterst, betrachtest, Eur. Phoen. 1564 ; vgl. ἐπινέμω. – Bei Soph. Phil. 168 οὐδέ τιν' αὑτῷ παιῶνα κακῶν ἐπινωμᾶν erkl. der Schol. ἐξευρίσκειν, ersinnen, herzubringen ; Andere erkl. es intr., hinzukommen, nahen, u. schreiben αὐτῷ.