ἐπι·μαρτύρομαι [ῡ]
      1 prendre à témoin : τοὺς θεούς, XÉN. Hell. 3, 4, 4 ; Cyr. 8, 5, 25, etc. ; τὸν Δία, PLAT. Ep. 350 b, les dieux, Zeus ; d’où abs. attester au nom des dieux, AR. Nub. 495 ; POL. 25, 9, 8 ; τι, PLAT. Phædr. 244 b, produire qqe ch. en témoignage ; avec ὡς ou ὅτι, DÉM. 34, 28 Baiter-Sauppe, attester que ;
      2 p. suite, adjurer, conjurer : τινα μή et l’inf. HDT. 5, 92 ; THC. 6, 29, qqn de ne pas, etc.

call to witness, appeal to, in case of a treaty, θεούς X. Cyr. 8.5.25, An. 4.8.7, etc. ; in case of history, Id. HG 3.4.4; abs., Plb. 24.11.8; also, call a person to appear as one΄s witness, Ar. Nu. 495, V. 1437, etc. ; folld. by ὅτι…, call bystanders to witness that…, D. 34.28.
call on earnestly, conjure, Hdt. 5.92. ηʹ, Th. 6.29.
adduce as evidence, appeal to fact, ὅτι… Pl. Phdr. 244b; c. acc. rei et inf., Plu. Luc. 35.
= ἐπιμαρτυρέω 1, PLille 3.8 (iii BC), etc.
= ἐπιμαρτυρέω II, Vett.Val. 292.10.

ein Zeugnis abgeben, bezeugen ; τόδε ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι ὅτι Plat. Phaedr. 244b. – Gew. zu Zeugen anrufen, Zeugen herbeirufen, bes. θεούς, bei Abschließung von Verträgen, od. bei erlittenem Unrecht, Xen. Cyr. 8.5.25, Hell. 3.4.4 ; τὸν Δία Plat. Ep. VII.350b u. Folgde ; absol., Ar. Nub. 495 ; Pol. 25.9.8 ; DS. 16.21 ; – ἐπιμαρτυρόμεθα μὴ κατιστάναι τυραννίδας Her. 5.92.7 ; ἐπεμαρτύρετο μὴ ἀπόντος περὶ αὐτοῦ διαβολὰς ἀποδέχεσθαι, er beschwor sie, flehte sie an, Thuc. 6.29 ; vgl. Pol. 3.15.12. – Vor Zeugen aussagen, versichern, πολλοὺς παρίστανται ἐπιμαρτυρόμενοι ὅτι Dem. 34.28. S. ἐπιμαρτυρέω.