ἐπι·κυρέω-ῶ [ῠ]
      1 rencontrer par hasard, dat. PD. P. 10, 21 ;
      2 p. suite, obtenir, jouir de, gén. ESCHL. Pers. 853 ; cf. A.RH. 3, 342.

➳ Ao. ἐπέκυρσα, c. de *ἐπικύρω, ESCHL. l. c.

(κυρέω), begegnen, zufällig auf Einen treffen ; in tmesi, Hes. O. 753 ἱεροῖσιν ἐπ' αἰθομένοισι κυρήσας, wie μεγάλῳ ἐπὶ σώματι κύρσας Il. 3.23 ; τινί, μὴ φθονεραῖς ἐκ θεῶν μετατροπίαις ἐπικύρσαιεν Pind. P. 10.21, wie ἐπικύρσαις ἀφθόνων ἀστῶν, ἐν ἱμερταῖς ἀοιδαῖς, sc. ὕμνῳ, Ol. 6.7 ; teilhaftig werden. Auch c. gen., βιοτᾶς Aesch. Pers. 839 ; vgl. Ap.Rh. 3.342. Bei Her. 1.35 v.l. für das simplex.