ἐπι·κυδής, ής, ές [ῡ] (seul. cp. -έστερος, α, ον) glorieux, brillant, en parl. de choses, ISOCR. 69 c ; POL. 1, 39, 9 ; 16, 4, 3 ; en parl. de pers. XÉN. Hell. 5, 1, 36 ; POL. 5, 69, 11.

Étym. ἐπί, κῦδος.

ές, only in Comp. -έστερος (unless the Posit. is to be restored in Sappho Supp. 8.11), glorious, distinguished, X. HG 5.1.36; brilliant, successful, -έστερα τὰ πράγματα ἐποίησεν Isoc. 4.139; ἐπικυδέστεραι ἐλπίδες Plb. 16.4.3; and of persons, ἐπικυδέστερος ταῖς ἐλπίσι more sanguine, Id. 5.69.11, cf. Ph. 1.252, al., Onos. 23.2. Adv. Comp. -εστέρως, ἀγωνίζεσθαι Plb. 5.23.2.

[ῡ], ές, ruhmvoll, nur im Kompar.; οἱ Λακεδαιμόνιοι πολὺ ἐπικυδέστεροι ἐγένοντο ἐκ τῆς ἐπ' Ἀνταλκίδου εἰρήνης Xen. Hell. 5.1.36 ; ἐπικυδέστερα τὰ πράγματα τούτων ἐποίησε Isocr. 4.139 ; συνέβη πάλιν ἐπικυδέστερα γενέσθαι τὰ τῶν Καρχηδονίων πράγματα Pol. 4.39.9, öfter ; ἐπικυδεστέρας ἔχειν ἐλπίδας, glänzendere, zuversichtlichere Hoffnungen haben, 16.4.3 ; ἐπικυδέστερος ὢν ταῖς ἐλπίσι κατὰ τὴν ναυμαχίαν, er war zuversichtlicher, 5.69.11;
• adv., ἐπικυδεστέρως ἀγωνίζεσθαι, den Kampf ruhmvoll bestehen, den Sieg davontragen, Pol. 5.23.2.