ή, όν :
      1 qui met volontiers la main à, entreprenant, hardi, XÉN. Mem. 3, 1, 6 ; τινι, XÉN. Mem. 4, 1, 3, contre qqn ; περί τι, ARSTT. Pol. 5, 11, 27, en qqe ch. ;
      2 t. de gramm. de la nature des adjectifs, HDN GR. π. μ. λεξ. p. 17, 32 ; τὸ ἐπιθετικόν, DYSC. Synt. p. 81, l’adjectif.

• Sup. -ώτατος, ARSTT. Pol. 5, 11, 27.

Étym. ἐπιτίθημι.

ή, όν, ready to attack, θηρίοις X. Mem. 4.1.3; enterprising, στρατηγός ib. 3.1.6, Str. 3.4.5; ἐπιθετικώτατον περὶ πάσας τὰς πράξεις Arist. Pol. 1315a11; ἐπιθετικόν, τό, enterprise, Corn. ND 21.
= ἐπιθέτης 1, Ptol. Tetr. 165.
added; τὸ ἐ.
the adjective, A.D. Synt. 81.17 (pl.); ἐ. σύνταξις, προσηγορίαι, ib. 18.7, D.S. 4.5. Adv. -κῶς Corn. ND 35, Sch. Il. 13.29; Comp. -ώτερον A.D. Synt. 81.15.

ή, όν, gern angreifend, unternehmend ; στρατηγός Xen. Mem. 3.1.6 ; von Hunden, ἐπιθ. τοῖς θηρίοις 4.1.3 ; ἐπιθετικώτατον γὰρ τοιοῦτον ἦθος περὶ πάσας τὰς πράξεις Arist. Polit. 5.11 ; der leicht Etwas anfängt, im Ggstz des τελεστικός, id. Physiogn. 6 (813.9); betrügerisch, hinterlistig ; – hinzugesetzt, τὸ ἐπιθετικόν, das Adjectivum, Gramm.
• Adv. ἐπιθετικῶς, zugesetzt, Schol. Il. 13.29 u. sonst.