GRC
ἐπιθαλάσσιος
JSON
Bailly
ἐπι·θαλάσσιος, att. ἐπι·θαλάττιος, ος, ον [θᾰ] c. ἐπιθαλασσίδιος HDT. 5, 30 ; THC. 2, 56, etc. ; XÉN. An. 5, 5, 23, etc.
➳ Fém. -ία, THC. 3, 105 ; PLAT. Leg. 704 d.
Étym. ἐπί, θάλασσα.
Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »
LSJ
Att. ἐπιθαλάττιος, α, ον Pl. Lg. 704d, PRev. Laws 93.5 (iii BC), also ος, ον X. HG 3.1.16: — lying or dwelling on the coast, Hdt. 1.154; τὰ ἐ. Id. 5.30; ἐ. τῆς Πελοποννήσον Th. 2.56; marine, Epich. 90; — in App. Hisp. 12 ἐπιθάλασσος is prob. f.l.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)
Pape
att. -ττιος, am Meere gelegen, Her. 5.30 ; von Menschen, am Meere wohnend, 1.154 ; χωρία, πόλισμα, Thuc. 2.66, 3.7 ; Xen. An. 5.5.23 ; αἱ ἐπιθαλάττιοι πόλεις Hell. 3.1.16 ; Folgde : auch dreier Endungen, Plat. Legg. IV.704d.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
