ἐπι·ζήμιος, ος, ον :
      1 funeste, nuisible, THC. 1, 32 ; ISOCR. 18 c ; τινι, XÉN. Mem. 2, 7, 9, à qqn ;
      2 exposé à une amende ou à une peine, PLAT. Leg. 765 a ; ESCHN. 7, 13 ;
      3 pénal, ARSTT. Pol. 4, 13, 4 ; τὰ ἐπιζήμια, PLAT. Leg. 784 e, 788 b ; DÉM. 280, 15, peines, amendes.

➳ Dor. ἐπιζάμιος [ᾱ] CHARON fr. 12.

Étym. ἐπί, ζημία.

Dor. etc. ἐπιζάμιος [α], ον, bringing loss upon, hurtful, prejudicial, Charon 12, Th. 1.32, Isoc. 2.18, etc. ; τινί X. Mem. 2.7.9, cf. Aeschin. 1.45. Adv. -ίως Poll. 8.147, D.Chr. 14.18.
penal; ἐπιζήμια, τά, punishments, penalties, Pl. Lg. 784e, 788b; -ζάμια Tab.Heracl. 1.127; χρησόμεθα ἐπιζημίοις, = ἐπιζημιώσομεν, Epist. Philipp. ap. D. 18.157; sg., -ζάμιον, τό, fine, IG 5(2).6.36 (Tegea), 5(1).1498 (Messenia).
liable to punishment, of persons, Pl. Lg. 765a; of acts, Arist. Pol. 1297a33, cf. PRev. Laws 7.6 (iii BC).

1) schädlich, nachteilig ; πραγματεῖαι Isocr. 2.18 ; τί πονηρὸν καὶ ἐπιζ. Xen. Mem. 1.2.57 ; Ggstz ξύμφορον, Thuc. 1.32 ; τινί, Xen. Mem. 2.7.9.
2) der Strafe unterworfen, ἐπιζήμιοι, ἐὰν μὴ ἴωσι Plat. Legg. VI.765a ; ἐπιζήμιόν ἐστιν ἐκ τῶν νόμων τινί, strafbar, Aesch. 1.45 ; – τὰ ἐπιζήμια, die Strafe, Plat. Legg. VI.784e, ἐπιζήμια τιθέναι VII.788b.
• Adv., Poll. 5.135 u. Sp.

1. bringing loss upon, hurtful, prejudicial , (Thucydides)
2. penal : —; ἐπιζήμια, τά, penalties , (Demosthenes Orator)
3. liable to punishment , (Aeschines Orator) (ML)