ῆς (ἡ) :
      1 production, produit, d’où race, en parl. d’animaux, DS. 4, 15 ; PLUT. Fab. 4 ; de plantes, PLUT. M. 408 c ; d’hommes, SPT. 2Par. 31, 16 ;
      2 croissance, progrès, développement, en parl. d’un discours, PLUT. M. 506 f ; d’un défaut, LUC. Tim. 3.

Étym. ἐπιγίγνομαι.

ἡ, increase, growth, ἐ. λαμβάνειν become larger, Plu. 2.506f; μείζονος κακίας Luc. Tim. 3; ἐνιαυτοῦ αἰγῶν κτλ. ἐ. the year΄s produce, Plu. Fab. 4; τὴν ἐ. μακαρίαν [γίνεσθαι] SIG 695.48 (ii BC); θρεμμάτων Ph. 2.234; ζῴων Porph. Abst. 1.16; ἐξ ἐπιγονῆς ἐπιγεγενημένοι πῶλοι BGU 353.14 (ii AD).
offspring, breed, ἵππων D.S. 4.15; of men, LXX 2 Ch. 31.16.
in Egypt, descendants of foreign military settlers, Μακεδών, Ἰουδαῖος τῆς ἐ, Wilcken Chr. 241 (iii BC), Mitteis Chr. 21.13 (iii BC), etc. ; later apptly. used in legal fictions of a category of persons, Πέρσης τῆς ἐ. PStrassb. 83.12 (ii BC), BGU 1134 (i BC/i AD), etc.

ἡ, Nachwuchs, Nachkommenschaft, bes. von Tieren, Plut. Fab. 4 ; DS. 4.15 ; Ael. H.N. 2.46 ; übertr. κακίας Luc. Tim. 3 ; ἐπιγονὴν λαμβάνει λόγος, das Gerücht wächst, Plut. garrul. 10.

increase, growth, produce , (Plutarch) (ML)