ἐπ·αχθής, ής, ές :
      1 lourd, pesant, AR. Ran. 940 ;
      2 qui est à charge, importun, insupportable, en parl. de pers. et de choses, abs. PLAT. Phæd. 87 a ; DÉM. 228, 21 ; etc. ; ἐπ. ἔς τινα, THC. 6, 54, qui se rend à charge à qqn (par son arrogance) ; τὸ ἐπαχθές, PLAT. Prot. 316 d, etc. caractère insupportable.

• Cp. -έστερος, PLAT. Leg. 688 d ; sup. -έστατος, PHALAR. Ep. 107.

Étym. ἐπί, ἄχθος.

ές, (< ἄχθος) heavy, ponderous, ῥήματα Ar. Ra. 940. metaph, burdensome, grievous, ἅπαντ’ ἐπαχθῆ (so Stanley for ἐπράχθη) A. Pr. 49; εἰ μὴ ἐπαχθές ἐστιν εἰπεῖν Pl. Phd. 87a; ἐπαινεῖν ἐπαχθέστερόν [ἐστι] Id. Lg. 688d; ἵνα μηδὲν ἐπαχθὲς λέγω not to say anything offensive, D. 18.10; ἐπαχθεῖς αἱ ὑπερβολαί Arist. EN 1127b8; Sup. -έστατος, θάνατος Phalar. Ep. 1; κακά Ph. 2.402; τὸ ἐ. τῶν λόγων invidiousness, offence, Pl. Euthd. 303e; τὸ ἐ. [τῆς σοφιστικῆς τέχνης] Id. Prt. 316d. Adv. -θῶς, ἐνέγκαι, = Lat. aegre ferre, D.H. Th. 41. of persons, ἐ. ἦν ἐς τοὺς πολλούς Th. 6.54, cf. Pl. Men. 90a; κινδυνεύει τὸ λίαν εὐτυχεῖν… ἐπαχθεῖς ποιεῖν D. 21.205. Adv. Comp. -έστερον, τισὶ βιῶναι Pl. Ep. 327b.

ές, lästig, drückend, beschwerlich, unangenehm ; εἴς τινα, Thuc. 6.54 ; τινί, Plut. u. A.; neben ὀγκώδης, dem κόσμιος καὶ εὐσταλὴς ἀνήρ entgeggstzt, arrogant, Plat. Men. 90a ; εἰ μὴ ἐπαχθές ἐστιν εἰπεῖν Phaed. 87a ; vgl. Charm. 158d ; öfter von übertriebenem u. deshalb unangenehmem Lobe, πολὺς ἦν τοῖς ἐπαίνοις καὶ ἐπ. Aesch. 2.41 ; – τὸ ἐπαχθές, das Gehässige, z.B. λόγων Plat. Euthyd. 303d ; ῥήματα ἐπαχθῆ Ar. Ran. 940 ; νόμος οὐκ ἔστιν ἐπ. Arist. Eth. 10.10.
• Adv., ἐπαχθῶς φέρειν, moleste ferre, Dion.Hal. Thuc. 41.